چکیده:
کتاب صداتصویر: ملاحظاتی زیباییشناسانه درباره صدا در سینما کوشش نظری و عملی نویسنده کتاب میشل شیونMichael Chion برای جبران جالی خالی نظریهپردازی درباره صدا در مطالعات سینمایی است. او با مطرح کردن نظریهای که بنیان اساسیاش بر زدودن تصور وجود رابطهای طبیعی، پیشینی و هماهنگ میان صدا و تصویر است، خوانندگانش را به تماشای صدای سینما دعوت میکند و به میانجی این نظریه، به آنها روشی برای تحلیل سمعیبصری فیلم پیشنهاد میکند
خلاصه ماشینی:
او با مطرح کردن نظریهای که بنیان اساسیاش بر زدودن تصور وجود رابطهای طبیعی، پیشینی و هماهنگ میان صدا و تصویر است، خوانندگانش را به تماشای صدای سینما دعوت میکند و به میانجی این نظریه، به آنها روشی برای تحلیل سمعیبصری فیلم پیشنهاد میکند .
مرچ در پاسخ به چرایی کمبود آثار نوشتاری دربارۀ صدا و دشواری پرداختن به تحلیل صدا در فیلمها، به همین وارونه شدن سینمایی نظم طبیعی (تقدم ظهور تصویر بر ظهور صدا در تاریخ سینما) اشاره میکند و میکوشد با نگاهی به تاریخ سینمای صدادار و واکاوای دلایل عدم توجه نویسندگان سینمایی به نظریهپردازی دربارۀ صدا، اهمیت آثار نوشتاری شیون برای اعادۀ حیثیت صدا در نظریۀ سینمایی را به خوانندگان صداتصویر خاطرنشان کند.
بخش اول: «قرارداد سمعیبصری» در آغاز، اولین فصل کتاب، «ترسیم صدا بر روی تصویر»، شیون با توصیف تصویر و صدای سکانس پیشدرآمد پرسونای Persona برگمان و سکانس تفرجگاه ساحلی تعطیلات آقای اولوی Les Vacances de Monsier Hulot از تاتی و سپس با دعوت به حذف صدا از این دو سکانس و بررسی تأثیر این حذف، تلاش میکند مفهوم «ارزش افزوده» که از گفتمان اقتصاد سیاسی به عاریت گرفته را در زمینۀ مورد نظرش، یعنی رابطۀ صدا و تصویر، معنادار کرده و تعریفی از آن ارائه دهد تا برای سخن گفتن از توهم سمعیبصری که خود ادعا میکند موضوع این کتاب است به کارش آید.