چکیده:
از جمله آیاتی که در باب امامت و همچنین عصمت اهل بیت علیهم السلام به آن استناد میشود، آیه تطهیر میباشد. فریقین درباره نوع اراده در این آیه دیدگاه مختلفی دارند. شیعه اراده را با توجه به نحوه بیان و قرائن مختلف، تکوینی میداند؛ به این معنی که خداوند گروهی خاص را به نام اهلبیت، پاک و مطهر گردانده است. اراده تکوینی خداوند هم که تخلف ناپذیر است، در حالی که اهلتسنن با توجه به قرینه سیاق و کلمات اهل عرف و لغت، مقصود از اهلبیت را زنان پیامبر دانسته و تبعا شامل خمسه طیبه میدانند لذا اراده را تشریعی میدانند؛ به این معنی که طهارت از پلیدی نتیجه عمل به فرامین خداوند و انجام حلال و ترک حرام الهی است.بزرگانی از اهلسنت هم اختصاص آیه تطهیر را به خمسه طیبه دانستهاند و این خود تاییدی است بر قول شیعه.
خلاصه ماشینی:
"اراده تکوینی خداوند هم که تخلف ناپذیر است، در حالی که اهلتسنن با توجه به قرینه سیاق و کلمات اهل عرف و لغت، مقصود از اهلبیت را زنان پیامبر دانسته و تبعا شامل خمسه طیبه میدانند لذا اراده را تشریعی میدانند؛ به این معنی که طهارت از پلیدی نتیجه عمل به فرامین خداوند و انجام حلال و ترک حرام الهی است.
ج: قسطلانی از بزرگان اهلسنت میگوید :«أن الراجح أنهم من حرمت علیهم الصدقة، کما نص علیه الشافعی، واختاره الجمهور، ویؤیده قوله- صلی الله علیه وسلم- للحسن بن علی: «إنا آل محمد لا تحل لنا الصدقة»؛ قول راجح بهتر و صحیح این است که منظور از اهلبیت در آیه کسانی هستند که صدقه بر آنها حرام است، همانطوری که شافعی به این مطلب تصریح کرده و جمهور علمای اهل سنت نیز این قول را پذیرفتهاند.
قال: وحجة الجمهور قوله تعالی: عنکم، ویطهرکم ب «المیم» ولو کان للنساء خاصة لقال: عنکن» ؛ جمهور علمای اهلسنت نظرشان این است که منظور از اهلبیت در آیه علی و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام ) هستند و دلیل آنها ضمیر( ک ) میباشد که در واژههای عنکم و یطهرکم با ( میم ) ذکر شده و اگر این آیه شامل زنان پیامبر میشد، میبایست به جای واژه عنکم خداوند واژه عنکن را یعنی به صورت مؤنث در این آیه میآورد."