چکیده:
انتقال اموال فکری، از حوزه های جذاب مطالعاتی در حقوق مالکیت فکری اسـت امـا تـاکنون بـه طـور مستقل و ویژه در انتقال قهری آنها کاووش صورت نپذیرفته است . مالک اثر فکری دارای حقوق انحصاری مادی و معنوی بی نظیری می باشد که ثمره تبلور روح وجان او در اثرش است و از این رو مختار است که آزادانه درباره انتقال آنها تصمیم بگیرد و آنها را منتقل کنـد و سرانجام هر گونه تصرفی را انجام دهد، اما در انتقال قهری، فارغ از اراده ی صاحبان آثار، انتقالی تحقـق می گیرد که با انتقال ارادی، تفاوت های ماهوی و اصولی دارد. این مقاله سعی دارد کـه ضـمن بررسـی انتقال قهری در مقطع زمانی قبل و پس از مرگ، جنبه های متفاوت آن را برجسته نماید تا درک تازهای از آن به ثمر نشیند.
خلاصه ماشینی:
"اگر ورثه از اعمال حقوق انتقال یافته خودداری نماینـد و اثـر بـه لحـاظ منـافع عمـومی دارای اهمیت باشد، مطابق با قوانین ملی کشورها، مقامات صالح نـسبت بـه اقـدام قـانونی لازم همـت میگمارند، به طور کلی در این موارد پس از احراز ضرورت اعمال حقوقی مانند نـشر یـا تکثیـر مجدد، ابتدا از وراث در خواست می گردد که حقوق قانونی خود را در مهلـت مقـرر شـده اجـرا نمایند اما اگر ورثه خودداری بورزند، مقامات قانونی راسا یا با اجازه دادگاه وارد میـدان اعمـال حقوق ورثه میگردد (الحاکم ولی الممتنع ) قوانین ملی در این زمینه عبارات شبیه اما با تفـاوت هایی را مقرر می کنند، مانند آنکه اگر ورثه حقوق منتقل شده بـه خـود را اعمـال نکننـد وزیـر فرهنگ بررسی می نماید که آیا منافع عمومی،انتشار اثر را ضروری مـی نمایـد، اگـر وی چنـین ضرورتی را احراز کند، دستور نشر را به ورثه می دهد و اگر ورثه ظـرف ٦ مـاه از دسـتور قـصور نمایند، وزیر با کسب اجازه از دادگاه و پرداخـت مابـه ازاء منـصفانه ای، حقـوق ورثـه را اعمـال میکند (ماده ٢٣ قـانون مالکیـت ادبـی و هنـری مـصر)، مهلـت اعمـال حـق در قـوانین ملـی نیز،گوناگون است مثلا از ٦ روز (ماده ٢٣ قانون مالکیـت ادبـی و هنـری لیبـی) تـا ٦مـاه یـا ١ سال(ماده ٢٤قانون مالکیت ادبی و هنری قطر، بنـد ١ مـاده ٢٠ قـانون کپـی رایـت سـوئد)، در بعضی کشورها نیز در این زمینه به حکم دادگاه نیاز نیست (ماده ٢٤٢٤قانون مالکیـت ادبـی و هنری قطر - ماده ١٩قانون کپی رایت ترکیه )."