چکیده:
بخش میانکوه شهرستان اردل در استان چهارمحال و بختیاری به سبب دارا بودن کوههای مرتفع، درههای عمیق و دشتهای میانکوهی کوچک و قرارگیری در مسیر کوچ عشایر از گذشتههای دور تاکنون مورد توجه انسان بوده است. این منطقه دارای دو چشمانداز کاملا متفاوت است. بخشی از آن باوجود رشتهکوه چهلچشمه و گره با ارتفاعی بیش از 3500 متر دارای زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل و بخشی با ارتفاعی کم بین 1100 تا 1800 متر در تابستانها گرم و در زمستانها سرد است. این ویژگیهای جغرافیایی و آبوهوایی باعث شده که منطقه میانکوه دارای چراگاههای بسیار غنی در بیشتر ماههای سال باشد و ازاینرو منطقهای بسیار مستعد برای شکلگیری و توسعه جوامع انسانی با معیشت دامداری از دورترین ایام به این سو بوده است. طی سه فصل بررسی که در این منطقه در سالهای 1387 تا 1390 انجام شد، شماره 25 محوطه ایلام میانی شناسایی و ثبت شد. بیشتر محوطههای شناساییشده دوره ایلام میانی در درههای کوچک و بزرگ و دامنه ارتفاعات قرار گرفتهاند و تمامی ویژگیهای ریختشناختی استقرارهای کوچنشینی امروزی را دارند و تنها در چند محوطه شواهدی از تداوم استقرارها دیده میشود.
خلاصه ماشینی:
محوطه های نویافتۀ دوره ایلام میانی در منطقۀ میان کوه شهرستان اردل ، چهارمحال و بختیاری 1 علیرضا خسروزاده استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه شهرکرد محمود حیدریان استادیار گروه باستانشناسی دانشگاه شهرکرد حمید محمدی دانش آموختۀ کارشناسی ارشد باستان شناسی دانشگاه شهرکرد (از ص ٦٥ تا ص ٨١) تاریخ دریافت مقاله : ٩٤/٢/٦؛ تاریخ پذیرش مقاله : ٩٤/٩/٢٦ چکیده بخش میان کوه شهرستان اردل در استان چهارمحال و بختیاری به سبب دارا بودن کوه های مرتفع ، دره های عمیق و دشت های میانکوهی کوچک و قرارگیری در مسیر کوچ عشایر از گذشته های دور تاکنون مورد توجه انسان بـوده است .
این ویژگیهای جغرافیایی و آب وهـوایی باعـث شـده کـه منطقۀ میان کوه دارای چراگاه های بسیار غنی در بیشتر ماه های سال باشد و ازاین رو منطقه ای بسیار مسـتعد بـرای شکل گیری و توسعۀ جوامع انسانی با معیشت دامداری از دورترین ایام به این سو بوده است .
بیشتر محوطه های شناساییشده دوره ایلام میانی در دره های کوچک و بزرگ و دامنۀ ارتفاعات قرار گرفته انـد و تمـامی ویژگیهای ریخت شناختی استقرارهای کوچ نشینی امـروزی را دارنـد و تنهـا در چنـد محوطـه شـواهدی از تـداوم استقرارها دیده میشود .
در هر صورت ، باید در نظر داشت که در دوره ایلامی ارتباط فرهنگی بسیار محکمی بین فارس و خوزستان وجود داشته که در نوع سفال گری آن ها نیز دیده میشود (١٩٧٩ ,Carter).
دیده میشوند ( ;١٩٥٤ ,Vanden Berghe ١٩٨٣ ,Nickerson ;١٩٧٢ ,Sumner)، اما شکل و نوع سفال های فارس و خوزستان در این دوران مشابهاست .
Cultural Development in the Kur River Basin, Iran: An Archaeological Analysis of Settlement Patterns.