چکیده:
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی تاثیر هشت هفته مصرف مکمل آهن بر ذخایر آهن بدن زنان ورزشکار انجام شده است. آزمودنیهای پژوهش 28 زن ورزشکار داوطلب در باشگاههای آمادگی جسمانی و واجد شرایط (فریتین سرم کمتر از 20 نانوگرم بر میلیلیتر) با میانگین 64/239/26 سال، میانگین وزن 70/561/61 کیلوگرم و میانگین قد 17/4163 سانتیمتر بودند که به روش تصادفی ساده و با استفاده از طرحی دوسوکور به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. اطلاعات مربوط به غلظت فریتین سرم، هموگلوبین، هماتوکریت، ظرفیت اتصال به آهن خون (TIBC) و درصد اشباع ترانسفرین، قبل و بعد از مصرف مکمل جمعآوری و اندازهگیری شد. در طول دوره مصرف مکمل، گروه تجربی روزانه 100میلی گرم آهن و گروه کنترل روزانه 100 میلیگرم دارونما دریافت کردند. دادههای جمعآوری شده با استفاده از آزمونهای آماری t همبسته و t مستقل بررسی و تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها نشان داد در گروه تجربی یک دوره هشت هفتهای مصرف مکمل آهن در زنان ورزشکار توانسته است بر بیشتر متغیرهای پژوهش تاثیری مثبت و معنیدار داشته باشد (05/0< P). در گروه کنترل مصرف دارونما تاثیر معنیداری بر هیچیک از متغیرهای اندازهگیری شده در زنان ورزشکار نشان نداد. همچنین، مقایسه نتایج دو گروه بعد از دوره مصرف مکمل آهن نیز نشان داد مصرف مکمل آهن در گروه تجربی موجب افزایش غلظت فریتین سرم (005/0P=) زنان ورزشکار، در مقایسه با گروه کنترل شده است، ولی در سایر متغیرها با وجود افزایش مقادیر در گروه مکمل، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0> P). با توجه به نتایج پژوهش، توصیه میشود زنان ورزشکار زیر نظر پزشک یا افراد متخصص از قرصهای آهن و سایر مکملهای تقویتی در این زمینه (از جمله ویتامین C)، استفاده کنند تا احتمال ابتلا به کمخونی فقر آهن کاهش یابد.
خلاصه ماشینی:
"هینتون 3 و همکاران (2000) تأثیر مصرف مکمل آهن را بر وضعیت آهن و ظرفیت هوازی بررسی کردند نتایج نشان داد فریتین سرم در گروهی که مکمل دریافت میکرد، در مقایسه با گروه دارونما افزایش یافت، ولی Iron Deficiency Anemia Landahl Hinton هموگلوبین و هماتوکریت تغییری نکرد (12).
اگرچه پژوهشهای انجام شده بهطور عمده تأثیر مصرف مکمل آهن را بر عملکرد حرکتی و ذخایر آهن بدن زنان مطالعه کردهاند، دو ویژگی، پژوهش حاضر را از پژوهشهای داخلی و خارجی متمایز میکند: نخست، شرط ورود شرکتکنندگان به پژوهش میزان فریتین سرم Gera, T Peeling P Hepcidin کمتر از 20 نانوگرم بر میلیلیتر بوده است که بهعنوان میزان پایه در شیوع کمخونی فقر آهن شناخته میشود و در پژوهش داخلی رعایت نشده و دوم، استفاده از مکمل فروسولفات آهن به مدت هشت هفته است که در بیشتر پژوهشهای خارجی مدت آن شش هفته بوده است.
نتایج آزمون آماری t مستقل برای مقایسۀ دو گروه، بعد از مصرف مکمل آهن متغیر نوبت گروه بعد از مکملسازی (Sd± M) ارزش t df ارزش p غلظت فریتین (نانوگرم بر میلیلیتر) مکمل 96/8 22 105/3- 26 005/0 دارونما 10/4 82/13 غلظت هموگلوبین (گرم بر دسیلیتر) مکمل 07/1 84/12 283/1- 26 211/0 دارونما 25/1 27/12 غلظت هماتوکریت (درصد) مکمل 24/2 11/38 120/1- 26 273/0 دارونما 67/2 07/37 ظرفیت اتصال به آهن (میکروگرم بر دسیلیتر) مکمل 55/60 79/296 567/0 26 576/0 دارونما 62/49 64/308 درصد اشباع ترانسفرین (درصد) مکمل 23/12 78/29 228/0 26 821/0 دارونما 74/20 31/28 بحث و نتیجهگیری به نظر میرسد دوندگان زن ورزشکار استقامتی و ماراتن که دچار سیکل قاعدگی نیز میشوند، بیشتر در معرض ابتلا به کمخونی فقر آهن قرار دارند و در حقیقت، ممکن است به استفاده از آهن تکمیلی نیاز داشته باشند (8، 9)."