چکیده:
در نظام مقدس جمهوری اسلامی، که سعی در تحقق همهجانبه ارزشهای الهی دارد، دنیازدگی و اشرافیگرایی پدیدهای میباشد که سبک زندگی مردم را با تهدیدی نرم روبهرو کرده است. در این مقاله تلاش بر این است که پس از بیان آسیبهای فردی و اجتماعی ناشی از رواج اشرافیت، راهکارهایی برای مقابله با این معضل اجتماعی ارائه گردد. در نوشتار حاضر، با تکیه بر آموزههای علوی( ابتدا به تعریف صحیح از دنیا پرداخته شده و از اشرافیگری، بهعنوان مانعی برای پذیرش تعالیم انبیا( و تحقق عدالت اجتماعی یاد شده است. در پایان نیز بر اساس سیره حکومتی امیرمومنان(، سادهزیستی مسئولان جامعه و مبارزه با فرهنگ اشرافیت بهعنوان دو راهکار خاص و عام در تحقق شاخصهای اقتصادی مدیریت ولایی بیان گردیده است.
خلاصه ماشینی:
آسیبشناسی اشرافیگری در سیرۀ حکومتی امیرمؤمنان( محمدرضا صداقت 1 چکیده در نظام مقدس جمهوری اسلامی، که سعی در تحقق همهجانبۀ ارزشهای الهی دارد، دنیازدگی و اشرافیگرایی پدیدهای میباشد که سبک زندگی مردم را با تهدیدی نرم روبهرو کرده است.
در نوشتار حاضر، با تکیه بر آموزههای علوی( ابتدا به تعریف صحیح از دنیا پرداخته شده و از اشرافیگری، بهعنوان مانعی برای پذیرش تعالیم انبیا( و تحقق عدالت اجتماعی یاد شده است.
مردم در دنیا دو گونه اند: یکی در دنیا فقط برای دنیا عمل میکنند و دنیا او را از آخرت باز داشته است، از فقر بازماندگانش نگران است و بر فقر خود نگرانی ندارد و عمرش را در منفعت دیگری فنا میکند.
از بعد اجتماعی نیز اگر جامعۀ اسلامی بخواهد به کمترین قناعت کند و فقط از صنایع دستی و ابزار نخستین حملونقل بهره برد و خود را به سلاحهای ابتدایی مجهز سازد، با این تفکر که جامعۀ اسلامی باید جامعهای ساده و قانع باشد، دست به ابتکار و خلاقیت نزند، بهطور حتم تحت سلطۀ کفار قرار میگیرد و جامعهای زبون، خوار، ذلیل و نیازمند خواهد بود (ر.
نکتهای که امام علی( در ضمن یکی از خطبهها به آن اشاره میفرماید و میگوید: من به این دلیل مسئولیت خلافت را پذیرفتم که مردم به دو گروه سیر سیر و گرسنۀ گرسنه تقسیم شده بودند، درواقع، اشاره به اثر سوء سیاست همین دوره است (ر.