چکیده:
در سال ۱۹۹۰، ویراست نخست کتاب انقلاب تاریخی فرانسه: مکتب آنال ۸۹-۱۹۲۹، بهعنوان بخشی از مجموعه «متفکران کلیدی معاصر» انتشارات پلیتیپرس به چاپ رسید. برک تقریبا بیستوپنج سال پس از چاپ نخست کتاب، ویراست تازهای از کتاب را به چاپ رسانده و سرگذشت مورخان آنال را تا نسل چهارم و تا سال ۲۰۱۴ پیگیری کرده است. این مقاله به بررسی و معرفی محتوای این اثر مهم در حوزه مکتب آنال میپردازد.
خلاصه ماشینی:
پرسش برک این است که اگر تمایز مکتب آنال با دیگر جریانهای پیشرو در تاریخنگاری از دست رفته است، چرا نباید داستان این مکتب به همان سال ۱۹۸۹ ختم شود؟ او در پاسخ، با آنکه همچنان بر پایانیافتن مکتب آنال پافشاری میکند، اذعان دارد که طرح موضوعات تاریخی تازه در نسل چهارم مورخان آنال و خلق چندین اثر شاخص، خلاقانه و استادانه پیرامون این موضوعات، همچنان توجه به تاریخ این مکتب را حتی پس از ۱۹۸۹ ضروری میسازد (همان: ۱۰۶)!
همین دلیل دوم، سبب عمد ۀ تغییری شده که برک در ویراست جدید کتاب انجام داده است و آن افزودن فصلی تازه با عنوان «مسیرهای تازه (۱۹۸۹-۲۰۱۴)» به کتاب است که به تحلیل آثار شاخص نسل چهارم مورخان مکتب آنال اختصاص دارد.
با آنکه دیگر تغییراتی که برک در کتاب انجام داده است، اطلاعات بدیعی را دربار ۀ این مکتب در اختیار خواننده قرار میدهد، پرداختن به آنها از حوصل ۀ این نوشته خارج است و گزارش حاضر از ویراست جدید کتاب، تنها به تلخیص روایت برک از نسل چهارم مورخان آنالی محدود شده است۳.
در مقدم ۀ کتابی با عنوان تاریخ بدن (۲۰۰۵) که ویگارلو با همکاری آلن کوربن و ژان-ژاک کورتن به نگارش درآورده است، سعی شده است با اشاره به آثار لوسین فور و مارسل موس، این حوز ۀ جدید تاریخنگاری در درون سنت آنال قرار داده شود.
Burke, Peter (1990), The French Historical Revolution: The Annales School 1929-89, Stanford: Stanford University Press Braudel, Fernand (1972), Personal Testimony, The Journal of Modern History, Vol. 44, No. 4, pp.