چکیده:
هدف از پژوهش، بررسی تاثیر رنگهای زمینة منتخب بر عملکرد پرتاب دارت دختران قبل و بعد از بلوغ بود. در این پژوهش نیمه تجربی، 240 نفر بهصورت تصادفی انتخاب و پس از اجرای پیشآزمون در قالب شش گروه بارنگهای زمینة متفاوت قرار گرفتند. یک هفتة بعد، پسآزمون مشابه با پیشآزمون انجام گرفت. نتایج نشان داد در رده سنی 7-9 سال، گروه رنگ زمینة دلخواه عملکرد بهتری داشتند. در رده سنی 15-17 سال، رنگ زمینة آبی اثر مثبت و رنگ زمینة قرمز اثر منفی بر عملکرد پرتاب دارت داشت. همچنین، رنگهای زمینة منتخب در دو ردة سنی اثر متفاوتی داشتند. بنابراین احتمالا رنگ را میتوان به عنوان یک عامل محیطی در بهبود یا افول عملکرد پرتاب دارت به حساب آورد.
خلاصه ماشینی:
"ازآنجا که بیان سرشت دوگانهی آدمی و چگونگی هبوط بعد ملکوتی وجود انسان در جسد خاکی، غایت نماد انگاری حکیمان و عارفان میباشد، لذا در این نوشتار به بررسی سمبولیسم و عوامل پیدایش داستانهای رمزی- عرفانی و تبیین چگونگی تأثیر اندیشههای مکاتب بیگانه بر آثار ادبی، فلسفی و عرفانی اندیشمندان مسلمان میپردازیم.
همین راز وارگی روح انسانی موجب شده است تا حکیمان، فیلسوفان و عارفان مسلمان، در بیان چگونگی آن، به تشبیه نفس آدمی به پرنده و هبوط بیاختیار آن در عالم سفلای تن و گرفتار آمدن آن همچون مرغ در قفس و دام متوسل شوند.
3. نمادپردازی در قصیدهی عینیه و آثار عرفا تشبیه روح انسان به هیأت پرندهای که از عالم بالا هبوط میکند و در دام تن و قفس جسمانی گرفتار میآید، از موضوعات بسیار کهن در ادبیات دینی و عرفانی جهان است.
(حلبی، 1360: 86) حکیم سنائی، تعالی روح انسان و هبوط آن را از عالم علوی در تن خاکی، در پرتو امر الهی چنین بیان می کند: سوی پستی رسیدم از بالا حلقه در گوش ز اهبطوا منها (سنایی، 1348: 183) حکیم سنایی در جای دیگر تن را مایهی زیان جان آدمی تلقی کرده و در بیان شرافت نفس میگوید: تن زجان یافت رنگ و بوی خطر تن بیجـان چو نی بود بیبر جسم بیجان بهسان خاک انگار ور چه عالیست چون مغاک انگار بیروانی شریف و جانی پاک چه بود جسم جز مشتی خاک خاک را مرتبت ز روح بود ورنه بیروح خاک نوح بود (سنائی، 1368: 376 و 377) شیخ عطار در منطقالطیر، تمثیلهای فراوانی را با مضمون هبوط نفس و اسارت آن در دام تن بیان میکند."