چکیده:
قلمرو شعر و شاعری درکشور امارات بسیارگسترده و پهناور است. شعر، نه تنها در این کشور، بلکه در دیگرکشورهای عرب زبان به دو گونة نبطی (عامیانه) و فصیح تقسیم میگردد. هم اکنون در کشور امارات گروههای مختلف مردم به ادبیات، مخصوصا به دو گونه شعر مذکور توجه بسیار دارند و روزنامهها و مجلههایی بسیار به بررسی و نقد شعر شاعران این کشور میپردازد. به دلیل توجه ویژه گروه فرهیخته و ادب دوست کشور امارات به شعر فصیح، در این گفتار به بررسی خط سیر این گونه شعر، در این کشور از آغاز تا کنون پرداخته میشود و خواننده در این رهگذر با سه نسل: شاعران پیشاهنگ، شاعران مخضرم و شاعران جوان روبه رو میگردد.
The realm of poets and poetry in the Emirates is quite vast. Not only in the Emirates but also in other Arabic countries poetry is divided into two groups: folk and eloquent poetry.
At present not only intellectuals and the cultivated but also ordinary people in the Emirates turn to literature especially to poetry hence, numerous newspapers and magazines examine and criticize the two kinds of poetry.
This article purports to investigate the traces of such genre of poetry from the very beginning till the present in this country. Also the reader is introduced to three generations of poets namely: the pioneers, mukhadram, and the young ones
خلاصه ماشینی:
تعیین زمان و چگونگی پیدایش شعر در مرزهای جغرافیایی کشور امـارات بسـیار دشوار می نماید، ولی بی گمان گذر روزگار نمونه هایی از شعر فصـیح ایـن سـرزمین را بـه دســت فراموشــی ســپرده اســت ، چــه ظهــور شــاعرانی هــم چــون ســالم بــن عــویس (١٨٨٧ـ١٩٥٩) و خلفان بن مصـبح (١٩٢٣ــ١٩٤٦) و شـیخ صـقربن سـلطان قاسـمی (١٩٢٤ـ١٩٩٣) بدون وابستگی شان به دیگر شاعرانی که پیش از اینـان مـی زیسـته انـد، پنداری خردمندانه نمی نمایـد٣، افـزون بـراین کـه صـقربن سـلطان قاسـمی از برخـی از دوستان شاعرش هم چون احمدعویس و هلال سخن به میان می آورد و این شـاعران کـه نام ایشان بر زبان شاعری بزرگ هم چون صقربن سلطان قاسمی رفتـه اسـت ، بـی گمـان 4 شعرشان به پختگی کامل رسیده بوده است .
شاعران پیشاهنگ به فراخور اوضاع روزگار خود بـه درون مایـه هـایی دیگـر نیـز پرداخته اند، "چه جهان عرب و اسلام در دو قرن پیش با شکست هایی روبه رو بـوده کـه جان مردم این سرزمین را آزرده است ؛ هم چون استعمار برخـی سـرزمین هـای عربـی و اسلامی توسط غربیان و پس از آن اشغال فلسـطین .
- آیا با نخوت و خود پسندی حقوق مردمان را پای مال می کنند و در مقابـل قـدرت خوار و فرومایه اند؟ این شاعران همان گونه که به آسیب های اجتماعی پرداختند و بـه جلـوگیری از آن فراخواندند، از یاد برخی روی دادهای فرخنده هم چون تشویق به آموختن نیز غفلـت نورزیدند.