چکیده:
زمینه: سبک زندگی ارتقا دهندة سلامت یک مدل چندبعدی از اعمال خودآغازگر و ادراکاتی است که به حفظ و افزایش سطح رفاه، خودشکوفایی و رضامندی فرد کمک میکند. هدف: پژوهش حاضر با هدف آزمون روانسنجی نسخة تجدید نظر شدة دوم نیمرخ سبک زندگی ارتقا دهندة سلامت (HPLP-II؛ والکر، اسچریست و چندر، 1995) در بین گروهی از دانشجویان ایرانی انجام شد. روش: در مطالعه همبستگی حاضر 324 دانشجوی کارشناسی (130 پسر و 194 دختر) به HPLP-II و مقیاس سازگاری هیجانی (EAM؛ رابیو، آگادا، هانتنگاس و هرناندز، 2007) پاسخ دادند. به منظور تعیین روایی عاملی HPLP-II از روش آماری تحلیل عاملی تأییدی و به منظور بررسی همسانی درونی HPLP-II از ضرایب آلفای کرونباخ استفاده شد. همچنین، به منظور مطالعه روایی سازة HPLP-II، ضریب همبستگی بین مقیاسهای سبک زندگی ارتقا دهندة سلامت با سازگاری هیجانی گزارش شد. یافتهها: نتایج تحلیل عاملی تاییدی HPLP-II نشان داد که در نمونة دانشجویان ایرانی ساختار چندبعدی HPLP-II شامل پنج زیرمقیاس مسئولیت پذیری برای سلامت، فعالیت جسمانی، تغذیه، تعالی معنوی، روابط بین فردی و مدیریت استرس، با دادهها برازش مطلوبی داشت. نتایج مربوط به همبستگی بین عوامل چندگانة نیمرخ سبک زندگی با سازگاری هیجانی به طور تجربی از روایی سازة HPLP-II حمایت کرد. مقادیر ضرایب همسانی درونی زیرمقیاسهای HPLP-II بین 56/0 تا 80/0 به دست آمد. نتیجهگیری: در مجموع، نتایج مطالعة حاضر نشان داد که HPLP-II برای سنجش مفهوم سبک زندگی ارتقادهندة سلامت در دانشجویان ایرانی ابزاری روا و پایا است.
Background: Health promotion lifestyle is a multidimensional pattern of self-initiated actions and perceptions that serve to maintain and enhance the level of wellness، self-actualization and fulfillment of the individual.
Objective: The main purpose of the present study was to investigate psychometric properties of the Health-Promoting Lifestyle Profile-II (HPLP-II، Walker، Sechrist & Pender، 1995) among Iranian university students.
Method: 324 university students (130 male، 194 female) completed the HPLP-II and the Emotional Adjustment Measure (EAM، Rubio، Aguado، Hontangas & Hernandez، 2007). The confirmatory factor analysis method and internal consistency were used to compute the HPLP-II's factorial validity and reliability، respectively. Also، in order to examine the construct validity of the HPLP-II، we computed correlations between different dimensions of HPLP-II with emotional adjustment.
Results: The results of confirmatory factor analysis indicated that 6-factor structure of the HPLP-II consisted health responsibility، physical activity، nutrition، spiritual growth، interpersonal relations and stress management had good fit to data in the Iranian sample. Correlational analyses between different dimensions of HPLP-II with emotional adjustment provided initial evidence for the PSRS convergent validity. Cronbach’s α Coefficients ranged from 0/56 to 0/80 for six dimensions.
Conclusion: In sum، these findings provide evidence for the validity and reliability of the HPLP-II as an instrument to measure of health lifestyle among Iranian university students.
خلاصه ماشینی:
"در مطالعۀ سوسا و همکاران (٢٠١٣) که با هدف تحلیل روان سنجی نسخۀ تجدید نظر شده دوم نیمرخ سبک زندگی ارتقا دهندة سلامت در بین گروهی از معلمان و کارکنان یک پلیتکنیک در پرتغال انجام شد نتایج تحلیل عاملی تاییدی نسخۀ پرتغالی HPLP-GG به طور تجربی از ساختار شش عاملی HPLP-GG شامل مسئولیت پذیری برای سلامت فردی، فعالیت جسمانی، تغذیه ، روابط بین فردی، مدیریت استرس و سلامت معنوی به طور تجربی حمایت کرد.
در ادامه ، همسو با مطالعات والکر و هیل ـ پالیریکی (١٩٩٦)، پینار و همکاران (٢٠٠٩)، میهان و چانگ ـ نگاک (٢٠١١)، پرزـ فورتیز و همکاران (٢٠١٢)، زیدی و همکاران (٢٠١٢)، کائو و همکاران (٢٠١٢)، سوسا و همکاران (٢٠١٤) و سوسا و همکاران (٢٠١٥) با هدف آزمون برازندگی الگوی ساختاری مفروض HPLP-GG مشتمل بر شش عامل مسئولیت پذیری برای سلامت فردی، فعالیت جسمانی، تغذیه ، تعالی معنوی، روابط بین فردی و مدیریت استرس با داده های مشاهده در نمونه دانشجویان ایرانی، از روش آماری تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد.
به بیان دیگر، در مطالعۀ حاضر، نتایج روایی عاملی HPLP-GG همسو با یافته های مطالعات والکر و هیل ـ پالیریکی (١٩٩٦)، پینار و همکاران (٢٠٠٩)، میهان و چانگ ـ نگاک (٢٠١١)، پرزـ فورتیز و همکاران (٢٠١٢)، زیدی و همکاران (٢٠١٢)، کائو و همکاران (٢٠١٢)، سوسا و همکاران (٢٠١٤) و سوسا و همکاران (٢٠١٥) از ساختار شش عاملی HPLP-GG شامل مسئولیت پذیری برای سلامت فردی، فعالیت جسمانی، تغذیه ، تعالی معنوی، روابط بین فردی و مدیریت استرس به طور تجربی حمایت کرد."