چکیده:
هدف از پژوهش حاضر موانع توسعه ورزش همگانی در دانشگاههای ایران بود. این پژوهش توصیفی-تحلیلی و از نوع همبستگی است که به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری شامل تمامی اعضای هیئت علمی، کارکنان و دانشجویان دانشگاههای سراسری ایران بود که در نهایت، 779 نفر (233 نفر عضو هیئت علمی، 224 نفر کارمند و 322 نفر دانشجو) به عنوان نمونه در این پژوهش شرکت کرده و به پرسشنامه پاسخ دادند. این پرسشنامه در مقیاس پنج ارزشی بود که روایی صوری و محتوایی آن مورد تأیید متخصصان قرار گرفته و پایایی آن نیز در یک مطالعه راهنما و به روش آلفای کرونباخ محاسبه شد(953/0=α). از روش تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متعامد برای شناسایی عاملها استفاده شد. در تحلیل عاملی اکتشافی، از 66 سوال پرسشنامه موانع، 58 سؤال با داشتن بار عاملی مناسب در شش عامل سازمانی و مدیریتی، محیطی، روانشناختی، درون فردی، عدم حمایت اجتماعی و محدودیت زمانی قرار گرفتند. نتایج نشان داد عامل سازمانی و مدیریتی با میانگین (85/0 ± 22/3) با اهمیت ترین عامل و روانشناختی با میانگین (95/0 ± 50/2) کماهمیتترین عامل بود. عاملهای بدست آمده در این پژوهش بر اساس معیارهای ذیل تعیین گردید: الف) شناخت اولیه تعداد عاملها بر اساس مرور مقالات، ب) انتخاب عاملها بر اساس مقادیر ویژه بیشتر از 1، ج) بررسی بصری بر اساس آزمون اسکری، د) استفاده از معیار توصیف واریانس و ه) قابلیت درک عاملهای اقتباس شده. توجه به عوامل بازدارنده (موانع) شناسایی شده در این پژوهش و سعی در برطرف کردن آنها میتواند زمینه مشارکت هرچه بیشتر جامعه دانشگاهی در فعالیتهای بدنی و برنامههای ورزش همگانی دانشگاه را فراهم نماید. به علاوه، در این پژوهش بر اساس عاملهای موانع راهکارهایی برای توسعه ورزش همگانی در دانشگاهها ارائه شده است.
The purpose of present research was to investigate Barriers to sport for all
promotion in the Iranian universities. This field research was Descriptive–
analytical and its statistical population was all of Iranian national
universities’ faculties, staff and students. Finally, 779 people (233 faculties,
224 staff and 322 students) participated in the research and completed
physical activity barriers’ questionnaire. The questionnaire was five-point
likert-type scale that its face and content validity verified by the experts and
its reliability was calculated in a pilot study using Cronbach's alpha
(α=0.956). Exploratory factor analysis (EFA) with a Varimax rotation was
used to identify factors. In EFA, of the 66 barriers, 58 items having
appropriate factor loading were stand in six factors namely organizational
and managerial, environmental, psychological, interpersonal, Lack of social
support and time limitations. The results show that the most important factor
is “organizational and managerial (3.22±0.85)” and the least important factor
is “psychological (2.50±0.95)”. The research factors to be identified were
determined by a combination of the following criteria: a) a pre-specification
of the number of factors based on the literature review; b) factors selection
based on eigenvalues greater than 1.0 (Kaiser criterion); c) visual inspection
on the basis of the scree-plot; d) variance description criterion; and e)
comprehensibility of the extracted factors. Paying attention to barriers
identified in the present research and trying to remove them can cause to
mass participation of the academic society in universities’ physical activity
and sport for all programs. In addition, in this research, based on identified
barriers, some strategies were presented in order to development of sport for
all in universities.
خلاصه ماشینی:
فهرست سؤالات خارج شده از تحلیل عاملی شماره گویه در پرسشنامه گویه 6 مشکلات مالی و اقتصادی اعضای هیئت علمی و بالا بودن هزینههای شرکت در فعالیتهای ورزشی فوق برنامه 12 عدم برخورداری از تناسب اندام 13 ترس از آسیب دیدگی 37 عدم آگاهی از اثرات مثبت ورزش و فعالیت بدنی 39 عدم پیگیری برنامههای ورزشی دانشگاه از جانب اساتید و اعضای هیئت علمی، کارکنان و دانشجویان 43 نداشتن آگاهی و دانش لازم درباره نحوه انجام فعالیتهای ورزشی (شدت، مدت و غیره) 44 نگرش منفی جامعه به فعالیت بدنی و ورزش 66 نداشتن لباس ورزشی مناسب یا عدم علاقه به پوشیدن لباس ورزشی بررسی اهمیت عاملهای مربوط به موانع فعالیت بدنی از دیدگاه پاسخ دهندگان نشان داد، مهمترین عاملی که مانع شرکت افراد در ورزش و فعالیت بدنی میشود، عامل سازمانی و مدیریتی (85/0±22/3) است، پس از آن عاملهای محیطی (88/0±12/3)، محدودیت زمانی (78/0±10/3)، عدم حمایت اجتماعی (84/0±02/3)، درون فردی (81/0±93/2) و روانشناختی (95/0±50/2) به ترتیب در ردههای بعدی اهمیت قرار داشتند (جدول 5).