چکیده:
این مقاله تطبیقی، خوانش بومگرایانه از سمبلهای طبیعت در اشعار برگزیده سهراب سپهری و رابرت فراست است. بومگرایی تئوری جدیدی است که به اهمیت ارتباط انسان و طبیعت تأکید میکند. سمبل اصطلاحی ادبی است و از آغاز تاریخ بشر بوده است و تصویری است که به چیز دیگر اشاره میکند. اگر سمبلها از طبیعت گرفته شده باشند به آنها سمبلهای طبیعت میگویند. آنها به طور غیرمستقیم افکار، احساسات و تجربههای روزمره ما را بیان میکنند. شاعر از سمبل نه به عنوان نشانه بلکه به عنوان اشاره به واقعیتهای پنهان زندگی استفاده میکند و ما میتوانیم بگوییم که شعر به خاطر ارائه افکار و احساسات میتواند به عنوان سمبل در نظر گرفته شود. این تحقیق نشان میدهد چطور رابرت فراست از آمریکا و سهراب سپهری از ایران از سمبلهای مشترک طبیعت با معانی متفاوتی در شعرهایشان استفاده کردهاند. شعر آنها به طبیعت مربوط است اما نگاه به طبیعت و فلسفه آنها متفاوت است.
خلاصه ماشینی:
این تحقیق نشان میدهد چطور رابرت فراست از آمریکا و سهراب سپهری از ایران از سمبلهای مشترک طبیعت با معانی متفاوتی در شعرهایشان استفاده کردهاند.
این تحقیق بر اساس ادبیات تطبیقی است که یکی از مهمترین روشهای تحقیق در ادبیات جهان است و از طریق آن ادبیات دو یا چند ملت، فرهنگ و زبان را با هم مقایسه میکنند و در این مختصر سعی شده ابتدا به مفهوم بومگرایی و سمبل بپردازیم و سپس به شعرهایی که در آن دو شاعر از سمبلهای طبیعت یکسانی استفاده کردهاند بپردازیم.
هدف از این مقاله مقایسه تطبیقی سمبلهای طبیعت در اشعار برگزیده سهراب سپهری و رابرت فراست از دیدگاه بومگرایی میباشد.
پیشینه تحقیق تا کنون درباره این دو شاعر برجسته ایرانی و آمریکایی آثار متعددی منتشر شده است من جمله میتوان به پایاننامه یان میائو تحت عنوان «مطالعه بومگرایی در اشعار رابرت فراست»(2012) و همچنین پایاننامه مین چانگ تحت عنوان «خوانش بومگرایی در اشعار رابرت فراست»(2007) اشاره نمود که منتخبی از اشعار فراست را از زاویه بومگرایی بررسی کردهاند اما تا کنون اشعار سپهری از دیدگاه بومگرایی مطالعه نشده است.
سمبلهای طبیعت گرچه سمبولیسم در سال 1880 در فرانسه آغاز شد و به عنوان حرکت ادبی برای اولین بار در ادبیات آمریکا استفاده شد اما رد پای آن در ادبیات کلاسیک ما هم شایان است.
او شاعر سمبولیست نیست اما از سمبلهای طبیعت زیادی در شعرهایش استفاده کرده است و بیشتر آنها را در ذهن خودش ساخته است.