چکیده:
مقدمه و هدف: با در نظرگرفتن فواید فعالیتهای ورزشی، باید سعی در گسترش ورزش در اقشار جامعه کرد. به همین دلیل این تحقیق قصد دارد علل بی رغبتی به فعالیتهای ورزشی در بین فرهنگیان استان مازندران را با تاکید بر محدودیتها که شامل متغیرهای ویژگیهای شخصی، علل سوق دهنده و موانع بازدارنده از یک طرف و جذابیت فعالیتها از طرف دیگر، شناسایی و اولویتبندی کند و همچنین ارتباط این عوامل را با متغیرهای جمعیت شناختی مشخص کند. روششناسی: روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع توصیفی است که به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه ی آماری تحقیق، فرهنگیان استان مازندران بودند که تعداد 750 نفرحجم نمونه انتخاب شدند (41783 نفر). ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامهی محقق ساخته بود که به صورت خوشهای- طبقهای توزیع شد. یافتههای حاصل از تحقیق با استفاده از آزمون اسپیرمن، پیرسون، آزمون t، آزمون کروسکال والیس و آزمون رتبهای فریدمن استخراج شده است. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان میدهد که ویژگیهای شخصی با652/0rho= ، عوامل سوق دهنده محیطی با 723/0rho= و همچنین موانع بازدارنده با688/0 = rhoدرسطح معناداری01/0>p و دو طرفه با عدم رغبت، ارتباط دارند ولی جذابیت فعالیتهای ورزشی با287/0=rho درسطح معناداری01/0>p ارتباطی با بیرغبتی ندارد. در ضمن با آزمون رتبهای فریدمن مشخص گردید که موانع بازدارنده با میانگین رتبهی 55/2، عوامل سوق دهندهی محیطی با میانگین رتبهی11/2 و ویژگیهای شخصی با میانگین رتبهی67/1 به ترتیب در اولویت قرار گرفتند. در ضمن از بین متغیرهای جمعیت شناختی، سن و جنسیت با عوامل بیرغبتی ارتباط داشتند. بحث و نتیجهگیری: با توجه به ارتباط بیشتر محدودیتهای بیرونی بر محدودیتهای درونی در بیرغبتی افراد، پیشنهاد میشود که دست اندرکاران و مدیران ورزشی، بیشتر تمرکز خود را برای رفع محدودیتهای بیرونی که از مشارکت افراد ممانعت میکنند، قرار دهند.