چکیده:
هدف: این مطالعه با هدف بررسی نقش میزان پایبندی دانشجویان به سبک زندگی اسلامی در پیش بینی میزان گرایش آن ها به اعتیاد انجام شد.
روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری آن را تمامی دانشجویان شاغل به تحصیل دانشگاه محقق اردبیلی در نیمسال اول سال تحصیلی 95-1394 تشکیل می دادند. از بین این دانشجویان 377 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده و با استفاده از فرم کوتاه پرسش نامه سبک زندگی اسلامی، پرسش نامه استعداد اعتیاد دانشجویان و مقیاس نگرش سنج مواد مخدر مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که میزان پایبندی دانشجویان به سبک زندگی اسلامی با میزان تمایل آن ها به مصرف مواد و نیز مولفه های استعداد اعتیاد رابطه منفی داشته (01/ 0>P) و 23% از واریانس تمایل دانشجویان به مصرف مواد و 45% از واریانس استعداد اعتیاد دانشجویان با سبک زندگی اسلامی تبیین می شود. از بین مولفههای سبک زندگی اسلامی، مولفه مالی با ضریب بتای 28/ 0-، قویترین پیش بین تمایل دانشجویان به مصرف مواد و مولفه اخلاقی با ضریب بتای 28/ 0-، قویترین پیش بین استعداد اعتیاد در دانشجویان محسوب می شوند.
بحث و نتیجه گیری: این یافته ها تلویحات مهمی در زمینه توجه به سبک زندگی اسلامی در دانشجویان و انجام اقدامات لازم برای ترویج و ارتقای آن به منظور پیشگیری از گرایش دانشجویان به آسیب های اجتماعی به خصوص مصرف مواد را به دنبال دارد.
Objective: This study aimed to investigate the role of students' adherence to Islamic lifestyle in predicting addictability rate.
Method: A descriptive-correlation research method was used for this study. All male and female students of University of Mohaghegh Ardabili in the academic year 2015-2016 constituted the statistical population of this study. From among this population، the number of 377 participants was selected by cluster random sampling method and filled out Islamic Lifestyle Questionnaire، Students' Addiction Potential Questionnaire، and Attitude Assessment toward Substances. The obtained data were analyzed by Pearson correlation coefficient and multivariate regression analysis.
Results: The results revealed Islamic lifestyle was negatively correlated with students' tendency to substance use and components of addiction potential (P < .01) and 23% of the variance in students' tendency to substance use and 45% of students variance in addiction potential were accounted for by Islamic lifestyle. The financial component of Islamic lifestyle was the most effective factor in predicting students' tendency to substance use (ß= -.28) and moral component of Islamic lifestyle was the most effective factor in predicting students' addiction potential (ß= -.28). (p<0.001).
Conclusion: These results have implications in terms of attention to Islamic lifestyle in students and the conduct of the required measures for its promotion and improvement in order to prevent students' tendency toward social ills، especially substance use.
خلاصه ماشینی:
"این یافته با نتـایج مطـالعات دهقانی و دهقانی (٢٠١٤) مبنی بر تأثیر آموزش مهارت های اجتماعی برای کاهش تمایل به مصـــرف مواد در دانش آموزان دختر؛ مطالعه آنتونی و همکاران (٢٠١١) مبنی بر تـأثیر شـــیوه زندگی، بهداشـــت در مصـــرف تنباکو، رژیم غذایی و فعالیت بدنی؛ مطالعه جوهانســون ، دافی، و آنتونی ١ (١٩٩٦) مبنی بر تأثیر شــرکت در فعالیت های مذهبی در جلوگیری از گرایش به مصــرف مواد؛ مطالعه میچالاک، تروکی، و باند٢ (٢٠٠٦) مبنی بر پیش بینی پـذیری رفتـارهـای مرتبط بـا اعتیـاد به الکل از طریق متغیرهای مذهبی؛ مطالعه دالمن ، کـاکلمن کوب ، و فری٣ (٢٠٠١) مبنی بر تـأثیر بـاورهـای معنوی در بروز عادات و رفتـارهای بهداشـــتی؛ مطالعه اصـــغری، کردمیرزا، و احمدی (١٣٩٢) مبنی بر تأثیر نگرش مذهبی در سـوءمصـرف مواد در دانشجویان ؛ مطالعه مکارم و زنجانی (١٣٩٢) مبنی بر تأثیر دینـداری در جلوگیری از بروز مصـــرف مواد؛ مطالعه زرگری و بوالهری (١٣٨٧) مبنی بر رابطـه منفی بین نگرش مـذهبی و آمادگی به اعتیاد؛ مطالعه ســـرگلزایی، بهدانی، وثوق ، و / ٢٠ قربـانی (١٣٨١) مبنی بر تأثیر فعالیت های مذهبی در اجتناب از مصـــرف موادمخدر؛ مطالعه ٢٠ زرین کلـک (٢٠٠٩) مبنی بر پیش بینیپـذیری مصـــرف مواد در میـان نوجوانـان از طریق اعتقـادات و نگرش نســـبـت بـه مواد مخدر؛ مطالعه شـــهریاری، دســـتجردی، حجت زاده ، / کیخایی، و رمضـــانی (١٣٩٢) مبنی بر نقش و کارکرد خانواده در گرایش دانشـــجویان به سـوءمصرف مواد؛ مطالعه توکلی و دهکردیان (١٣٩٢) مبنی بر تأثیر خانواده از هم گسیخته در بروز اعتیاد دانشـجویان ؛ مطالعه حسین خانزاده ، طاهر، سیدنوری، یحییزاده ، و عیسیپور (١٣٩٢) مبنی بر تأثیر تعامل مناسـب و سـازنده خانواده به عنوان عامل مهم در پیشـگیری از اعتیـادپذیری دانشـــجویان ؛ مطالعه کر و کر٤ (٢٠١٥) مبنی بر ارتباط معکوس بین الکل و بیتحرکی؛ مطالعه وارلا- ماتو، کانسلا، آیان ، مارتین ، مولینا٥ (٢٠١٢) مبنی بر ارتباط سبک زندگی ناسـالم همچون مصرف الکل ، تنباکو، کم بودن سطح فعالیت بدنی و مصرف مواد 1 ."