چکیده:
هدف اصلی در این پژوهش، بررسی رفتار خانوارها در واکنش به انواع ثروت و تخمین میل نهایی به مصرف از انواع ثروت است. با استفاده از الگوی مصرف آندو- مودیگلیانی و با به کارگیری روش همجمعی انگل- گرنجر در دوره 1387-1361 میل نهایی به مصرف از انواع ثروت برآورد گردید. ثروت به عنوان کالای بادوام، مسکن، اوراق بهادار و پس انداز، ترکیبی و نرمال مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج معادلات برآوردی نشان داد که خانوارها به انواع ثروت واکنش های مختلفی را نشان می دهند. این بررسی نشان می دهد میل نهایی به مصرف از درآمد کار و ثروت به شکل کالای بادوام به ترتیب 93/0 و 012/0، به شکل مسکن به ترتیب 80/0 و 027/0، به شکل اوراق بهادار به ترتیب 67/0 و 055/0، به شکل پس انداز به ترتیب 58/0 و 081/0، به شکل ترکیبی به ترتیب 70/0 و 04/0 و به شکل نرمال به ترتیب 59/0 و 16/0 است. بررسی رابطه بلند مدت نشان می دهد که افراد جدای از اینکه کدام نوع از ثروت را نگهداری می کنند، دارای میل نهایی به مصرف در حدود 79/0 هستند. یکی از نتایج مهمی که از معادلات بالا به دست آمد، بررسی نقدینگی افراد در برخورد با انواع ثروت است. این بررسی نشان داد که ثروت به شکل پس انداز، بیشترین سرعت تبدیل به پول را دارا بوده و ثروت به شکل کالای بادوام از کمترین سرعت برخوردار است.
The main purpose of this study is to examine the household’s behavior in response to the kinds of the wealth and the estimation of marginal propensity to consume out of wealth. By using Ando-Modigliani consumption model and applying Engle-Granger co-integration strategy، marginal propensity to consume out of wealth is estimated in Iran during 1982-2008. The various forms of wealth as durable good، housing، bonds، savings، combinative and normal good are considered. Results show that households respond to kinds of wealth differently. This study finds that the marginal propensities to consume (MPCs) out of labor income and wealth، in the form of durable good، are 0.93 and 0.012، respectively. In addition، the MPCs out of labor income and wealth in the form of housing are 0.8 and 0.027، respectively. Regarding bonds as wealth، the corresponding MPCs are 0.67 and 0.055، respectively. For savings، the corresponding MPCs are 0.58 and 0.081، respectively. In combinative form of wealth، the computed MPCs are 0.7 and 0.04، respectively. Finally، considering normal goods as wealth، this study reaches the MPCs of orders 0.59 and 0.16، respectively. The long-run relationship shows that individuals’ MPC is about 0.79 apart from what types of wealth they hold. One important finding is liquidity allocation by individuals facing various kinds of wealth. This study indicates the fastest velocity of liquidation of savings and the lowest velocity of liquidation of durable goods.
خلاصه ماشینی:
اين بررسي نشان ميدهد ميل نهايي به مصرف از درآمد کار و ثروت به شکل کالي بادوام به ترتيب ٥/٣٩ و ٥/٥١٢، به شکل مسکن به ترتيب ٥/٧٥ و ٥/٥٢٨، به شکل اوراق بهادار به ترتيب ٥/٦٨ و ٥/٥٠٠، به شکل پس انداز به ترتيب ٥/٠٧ و ٥/٥٧١، به شکل ترکيبي به ترتيب ٥/٨٥ و ٥/٥٩ و به شکل نرمال به ترتيب ٥/٠٣ و ٥/١٦ است.
در اين پژوهش، به بررسي و اندازه گيري انواع ثروت بخش خصوصي و برآورد ميل نهايي به مصرف از انواع ثروت در ايران با استفاده از الگوي نظري مصرف آندو- موديگلياني ) ,Modigliani ١٩٥٠( و با استفاده از روش همجمعي انگل- گرنجر١ در دوره ١٩٧٨-١٩٦١ پرداخته ميشود.
آمار و اطلعات پژوهش در اين پژوهش، به منظور اندازه گيري ثروت و برآورد ميل نهايي به مصرف از ثروت، از آمارهاي نمونه گيري شده مرکز آمار ايران و بانک مرکزي ايران براي دوره ١٩٧٨-١٩٦١ به عنوان سري زماني به شرح زير استفاده شده است.
از اين رو در زماني که ثروت به عنوان مسکن تلقي ميشود، حساسيت مصرف از درآمد انتظاري، بالتر از حالتي است که فرد ثروت خود را به شکل کالي بادوام نگهداشته، همچنين، نتايج مورد بررسي در (به تصویر صفحه رجوع شود) اين پژوهش نشان ميدهد که در مسير بلند مدت، نسبت yyt تقريباً برابر با ٥/٦٩ و نسبت (به تصویر صفحه رجوع شود) در حدود ٢/٦ باقي مانده است.
اين بررسي نشان ميدهد که خانوارها در زماني که ثروت خود را به صورت کالي بادوام نگهداري ميکنند، ميل نهايي به مصرف از درآمد کار و ثروت به ترتيب ٥/٣٩ و ٥/٥١٢ است.