چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک برنامهء تمرینی ویژه بر کیفیت زندگی زنان یائسه غیر ورزشکار بود.به این منظور 60 نفر از زنان یائسه ساکن در منطقهء 6 تهران با میانگین سنی 52 سال به صورت تصادفی انتخاب شدند.آزمودنیها به دو گروه تمرینی و غیر تمرینی تقسیم شدند و برای گروه تمرینی یک برنامهء تمرین منظم هوازی به مدت 12 هفته،3 جلسه در هفته طراحی گردید.پرسشنامهء استاندارد کیفیت زندگی زنان یائسه (MENQOL Questionnaire) توسط هر دو گروه و در دو مرحله پیش و پس از انجام تمرین تکمیل گردید.در این پرسشنامه کیفیت زندگی زنان یائسه در 4 حیطهء جسمی،روانی-اجتماعی، وازوموتور و جنسی مورد بررسی قرار میگرفت.نتایج آزمون t نشان داد که در دو حیطهء جسمی(003/0 (p و روانی-اجتماعی(01/0 (p تأثیر تمرین معنیدار بوده است،در حالی که این تفاوت در دو حیطهء وازوموتور(088/0 (p و جنسی(113/0 (p معنیدار نبود.همچنین به طور کلی کیفیت زندگی آزمودنیها در اثر برنامهء تمرینی بهبود معنیداری یافت(019/0 (p .
خلاصه ماشینی:
"با عنایت به موارد مذکور پرسش اساسی پژوهش حاضر این بود کا انجام تمرینات ورزشی منظم چه تأثیری بر کاهش علائم یائسگی و بهبود کیفیت زندگی زنان یائسه غیرورزشکار دارد؟روششناسی این پژوهش از انواع پژوهشهای نیمه تجربی که پژوهشگران با اعمال متغیر مستقل (برنامه تمرینی)و همچنین در نظر گرفتن یک گروه کنترل،به بررسی تأثیر احتمالی تمرین بر کیفیت زندگی و نیز حیطههای چهارگانهء آن در زنان یائسه غیرورزشکار پرداخته است.
مقدار تفاضل میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون کیفیت زندگی و حیطههای چهارگانهء آن در هر یک از گروههای کنترل و تمرینی (به تصویر صفحه مراجعه شود) *معنیدار بودن تفاوت در سطح 05/0 **معنیدار بودن تفاوت در سطح 01/0 بحث و نتیجهگیری همان گونه که ملاحظه شد برنامهء تمرینی پژوهش حاضر تأثیر معنیداری،بر کاهش علائم وازوموتور آزمودنیها نداشته است(88% (p .
در مجموع با توجه به نتایج پژوهش حاضر در مورد تأثیر مثبت تمرینات جسمانی بر کاهش علائم جسمانی یائسگی و نیز حمایت بیشتر پژوهشهای مرتبط از این موضوع،میتوان فعالیت بدنی را به عنوان راهکارهای مؤثر در کنار سایر راهکارهای موجود(نظیر آموزش،تغذیهء مناسب،هورمون درمانی و...
در حیطهء علائم جنسی یائسگی نیز ملاحظه شده که برنامهء تمرینی پژوهش حاضر نتوانسته است تأثیر معنیداری بر بهبود علائم جنسی زنان یائسه داشته باشد(113/0 (p .
به این معنی که تمرین توانسته است تأثیر چشمگیری بر کاهش مشکلات روانی و جسمانی زنان یائسه غیر ورزشکار داشته باشد و موجب بهبود کیفیت زندگی آنها گردد."