چکیده:
حقوق زنان اصطلاحی است که بر آزادی و حقوق زنان اطلاق دارد و بستگی به قانون و رسوم سنتی یک جامعه دارد که این حقوق را به رسمیت شناختند یا نه .حقوق زنان شامل حق رای، حق انتخاب شغل ، حق شرکت در مجامع بین المللی، حق تحصیل و حقوقی دیگر از این قبیل موارد میباشد. به دنبال افزایش نابرابری بین حقوق مردان و زنان کنوانسیون منع تبعیض علیه زنان مطرح شد. این کنوانسیون یک معاهده بین المللی است که در دسامبر ١٩٧٩ مورد پذیرش سازمان ملل متحد قرار گرفت و در سپتامبر ١٩٨١ به اجرا درآمد. با وجود الزام این سازمان در پذیرش این کنوانسیون از سوی کشورها و علی رغم الحاق بسیاری از کشورها به این معاهده ، ایران از جمله کشورهایی است که تاکنون به این کنوانسیون ملحق نشده . ایران می تواند کنوانسیون را بپذیرد با گذاشتن شرط و یا ملحق شدن به طور مطلق باشد.
خلاصه ماشینی:
اعلاميه هاي جهاني حقوق بشر اصل قابل قبول نبودن تبعيض را تاييد نموده و اعلام ميدارد که کليه افراد حقوق بشر آزاد به دنيا آمده اند و از نظر حقوق يکسان هستند و بدون هيچگونه تمايزي از جمله تمايزات مبتني بر جنسيت ، حق دارند از کليه ي حقوق و آزاديهاي مندرج در اين اعلاميه بهره مند شوند.
تبعيض عليه زنان ناقض اصول برابري حقوق و احترام به کرامت انساني است و از شرکت برابر زنان با مردان در روابط سياسي، اقتصادي، اجتماعي و حتي مسائل فرهنگي کشور جلوگيري ميکند و مانع تجلي شدن زنان و شکوفايي استعدادهاي آن ها ميشود.
ايجاد زمينه هاي مساعد براي رشد شخصيت زن و احياي حقوق مادي و معنوي او و هم چنين تامين حقوق زن به عنوان مادر خانواده و لزوم ايجاد دادگاه صالح براي حفظ کيان خانواده در اين جا با شرح متن کنوانسيون و ذکر مواد آن به بررسي تطبيقي آن با اصول و مواد قوانين ايران ميپردازيم : مقدمه کنوانسيون : با عنايت به اين که منشور ملل متحد بر پايبندي حقوق اساسي بشر، مقام و منزلت هر فرد انساني و برابري حقوق زن و مرد تاکيد دارد.
با يادآوري اين که تبعيضات عليه زنان ناقض اصول برابري حقوق و احترام به شخصيت بشر ميباشد و مانع شرکت زنان در شرايط مساوي با مردان در زندگي سياسي، اجتماعي و اقتصادي و فرهنگي کشور و نيز گسترش سعادت جامعه و خانواده شده و شکوفايي کامل قابليت ها و استعدادهاي زنان در خدمت به کشور و بشريت را دشوارتر مينمايد.