چکیده:
مدیریت تکنولوژي یک مبحث بین رشتهاي است که علوم، مهندسی و مدیریت را به هم پیوند میزند. از دیدگاه مدیریت تکنولوژي، تکنولوژي اصلیترین عامل تولید ثروت است و ثروت چیزي بیشتر از پول است که میتواند عواملی همچون
ارتقاء دانش، سرمایه فکري، استفاده مؤثر از منابع، حفظ منابع طبیعی و سایر عوامل مؤثر در ارتقاء استاندارد و کیفیت زندگی را شامل شود. این مقاله به مرور پژوهشهاي انجام شده میپردازد و طی آن نقش مدیریت تکنولوژي، تحقیق و
توسعه را در راستاي پیش بینی عملکردهاي سازمان در حوزه هاي کیفیت و نوآوري، که به عنوان مهم ترین منابع در کسب مزیت رقابتی براي سازمان ها مطرح هستند، مورد بررسی قرار می دهد. یافته هاي حاصل از تحقیقات مختلف حاکی از این می باشد که مدیریت تکنولوژي، تحقیق و توسعه (مدیریت نوآوري جامع) داراي قدرت پیش بینی براي عملکردهاي کیفی سازمان است اما قدرت پیش بینی آن براي عملکردهاي نوآوري سازمان، بالاتر است. مهمتر از همه اینکه بکارگیري مدیریت تکنولوژي و تحقیق و توسعه سبب ارتقاي عملکردهاي کیفیت و مهمتر از آن تقویت عملکردهاي نوآوري در سازمان ها می شود.
خلاصه ماشینی:
اين مقاله به مرور پژوهش هاي انجام شده ميپردازد و طي آن نقش مديريت تکنولوژي، تحقيق و توسعه را در راستاي پيش بيني عملکردهاي سازمان در حوزه هاي کيفيت و نوآوري، که به عنوان مهم ترين منابع در کسب مزيت رقابتي براي سازمان ها مطرح هستند، مورد بررسي قرار ميدهد.
مديريت نوآوري جامع ، تکنولوژي، تحقيق و توسعه ، کيفيت ، نوآوري مقدمه به واسطه رشد سريع در تئوريها و شيوه هاي مديريت از قرن ١٩ تا به امروز، حوزه هاي خاصي از مطالعات مديريت در طي ٣٠ سال اخير مورد توجه قرار گرفته است که مديريت تکنولوژي يکي از آنها ميباشد (ادلر و همکاران ، ٢٠٠٢).
شوراي تحقيقات ملي آمريکا، مديريت تکنولوژي را چنين تعريف کرده است : "يک حوزه بين رشته اي است که با طرح ريزي، توسعه و پياده سازي توانمنديهاي تکنولوژيک براي شکل دادن و تحقق اهداف استراتژيک و عملياتي يک سازمان سروکار دارد (خليل ، ٢٠٠٠).
با توجه به اهميت اين موضوع ، پژوهش مروري حاضر تلاش دارد تا تأثير مديريت تکنولوژي، تحقيق و توسعه (مديريت نوآوري جامع ) بر عملکردهاي سازمان از لحاظ نوآوري و کيفيت را با توجه به تحقيقات انجام شده ، مورد بررسي قرار دهد.
مهم ترين نتيجه تحقيق حاضر اين است که به کارگيري مديريت تکنولوژي، تحقيق و توسعه (مديريت نوآوري جامع ) سبب ارتقاي عملکردهاي کيفيت و مهمتر از آن تقويت عملکردهاي نوآوري در سازمان ها ميشود.
يافته هاي پژوهشي حاکي از اين ميباشد که مديريت تکنولوژي، تحقيق و توسعه (مديريت نوآوري جامع ) بر عملکرد سازمان از لحاظ نوآوري و کيفيت تأثير دارند.