چکیده:
این مقاله بر اولویتبندی مؤلفههای اجتماعی و اقتصادی تأثیرگذار بر توسعه آموزش الکترونیکی در نظام آموزش عالی ایران تمرکز دارد که از پژوهشی تحت همین عنوان استخراج شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه، توصیفی(زمینه یابی) بوده است و جامعه آماری آن به صورت مورد پژوهی شامل کلیه متخصصان آموزش الکترونیکی در دانشگاههایاستان مازندران(340 n =) میباشد. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 181 نفر تعیین گردید که با روش نمونه گیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. ابزار سنجش این پژوهش را یک پرسش نامه محقق ساخته با ضریب اعتبار 89/0 تشکیل میدهد که اعتبار تست با استفاده از آلفای کرونباخ و روایی آن به روش محتوایی و به رؤیت کارشناسان و متخصصان رسیده است. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای استنباطی بر مبنای تعیین نرمال بودن نظریات از طریق آزمونهایt تک نمونهای و آزمونکولموگروف-اسمیرنف انجام شد.نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از آن است که عوامل اجتماعی و اقتصادی به ترتیب در توسعه آموزش الکترونیکی در نظام آموزش عالی ایران مؤثر میباشند و بر مبنای این نتایج،پیشنهادهای کاربردی در زمینه تقویت عوامل معین ارائه گردید.
خلاصه ماشینی:
آنچه بیان شد، مبانی نظری و مفهومی تحقیقات مرتبط با مقاله حاضر بوده است و عواملی چون فناوری اطلاعات و ارتباطات ، عوامل اجتماعی ( سازمان دهی منابع ) و عوامل اقتصادی (نظام بودجهای و تأمین اعتبار، تجهیزات و هزینه ها) به عنوان عوامل و مؤلفه های مؤثر بر توسعه آموزش الکترونیکی (مجازی ) در نظام آموزش عالی کشور معرفی شدند ؛ لذا هدف اصلی مطالعه حاضر پاسخ به سؤالهای زیر است : شاخصهای مؤثر اقتصادی و اجتماعی بر توسعه آموزش الکترونیکی در نظام آموزش عالی کشور کدامند؟ و اولویت تأثیر هر یک از این شاخصها چگونه میباشد؟ روش روش پژوهش حاضر از نظر اهداف کاربردی ، از نظر داده ها کمی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه توصیفی میباشد.
میانگین مقیاس دوم یعنی ایجاد نگرش مثبت در جامعه در ارتباط با کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات ، از سایر مقیاسها بیشتر میباشد، از این رو این عامل به عنوان مهم ترین عامل اجتماعی در توسعه آموزش الکترونیکی در نظام آموزش عالی محسوب میگردد(جدول ١).
میانگین مقیاس هفتم یعنی کاهش هزینه طراحی سایتها و ارائه خدمات اینترنتی ، از سایر عوامل بیشتر است ، بنابراین این عامل به عنوان مهم ترین عامل اقتصادی در توسعه آموزش الکترونیکی در نظام آموزش عالی محسوب میگردد(جدول ٢).
بنابراین این عامل اجتماعی و زیر مقیاسهای آن بویژه مقیاس (ایجاد نگرش مثبت در جامعه در ارتباط با کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات ) به عنوان مهم ترین عامل اجتماعی در توسعه آموزش الکترونیکی در نظام آموزش عالی محسوب میشود که باید در اولویت رویکردهای اجرایی مسئولان نظام آموزش عالی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی قرار گیرد.
Examining the communication and information technology in schools,Hartford Business Journal,October01,2000.