چکیده:
هدف اين پژوهش، شناسايي شرايط ايجاد اعتماد واقعي ميان افراد در سازمان هاي آموزشي با تاكيد بر رهنمودهاي اسلامي است. روش پژوهش، كيفي است و براي تحليل داده ها از روش تحليل متن و كدگذاري باز استفاده شده است. جامعه و نمونه، شامل آيات و روايات مرتبط با موضوع پژوهش است كه به روش نمونه گيري هدفمند از نوع متوالي انتخاب شده و حجم نمونه از طريق اشباع به دست آمده است. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه در فرآيند اعتماد، ضمن اجتناب از برخي خطاهاي شناختي از قبيل افراط در اعتماد، نبود شناخت موقعيت و توجه نداشتن به ويژگي هاي فرد مورد اعتماد، بايد به مراتب اعتماد نيز توجه كرده، شناخت از موقعيت اعتماد را در نظر داشته و معيارها و صلاحيت هاي فرد مورد اعتماد از جمله صداقت، عدالت، پيشينه مثبت، صلاحيت متناسب، خردمندي، صراحت و شفافيت، وفاداري و خيرخواهي را مورد نظر قرار داد تا بستر اجتناب از اعتمادپنداري (كاذب) و تحقق اعتماد واقعي (اصيل) فراهم آيد.
خلاصه ماشینی:
"٣ـ یافته ها در پاسخ به سؤال اصلی پژوهش مبنی بر «شرایط اعتماد واقعی میان افراد در سازمان های آموزشی کدام است ؟»، بررسی متون دینی نشان می دهد که در کلام نورانی وحی و سخنان ائمه اطهار علیهم السلام ، نمی توان اعتماد یا بی اعتمادی را ـ در بدو ارتباط ـ اصل و مبنا قرار داد؛ بلکه با در نظر گرفتن شرایط زمانی و ویژگی غالب افراد و نیز آزمودن آن ها و دقت در رفتار و گفتار ایشان ، می توان در مورد قابلیت اعتماد یا نبود آن قضاوت کرد.
صداقت خردمندی توجه به مراتب اعتماد صلاحیت متناسب شناخت موقعیت برای اعتماد به افراد شرایط اعتماد واقعی پیشینه مثبت توجه به معیارها و صلاحیت های فرد مورد اعتماد صراحت و شفافیت عدالت و انصاف وفاداری خیرخواهی نمودار ٢: شرایط اعتماد واقعی با استفاده از یافته های پژوهش شرایط اعتماد واقعی با صیانت از سه خطای رایج در افراد، قابل دست یابی است که در ادامه به آن پرداخته میشود: ١ـ٣ـ توجه به مراتب اعتماد از جمله خطاهای شناختی که انسان را به گمراهی میکشاند، خطا در مراتب اعتماد، یعنی افراط در اعتماد است .
بنابراین این پژوهش به دنبال پاسخ این سوال است که «شرایط اعتماد واقعی میان افراد در سازمان های آموزشی کدام است ؟» مرور مبانی نظری و سپس بررسی آیات و روایات مرتبط با موضوع پژوهش نشان میدهد که بر اساس رهنمودهای اسلام ، برخی خطاهای شناختی ممکن است در فرآیند اعتمادگزینی به وجود بیاید که شامل خطا در مراتب اعتماد، خطا در شناخت شرایط و موقعیت اعتماد و توجه نداشتن به شاخصه های فرد مورد اعتماد است ."