چکیده:
در دهههای اخیر حاکمشدن اقلیم خشک بر کشور ایران، موجب گسترش بیابانیشدن اراضی اطراف شهرها شده است. محدودهای که برای این پژوهش انتخاب شده، اراضی اطراف شهر کرمان است. بهمنظور بررسی میزان بیابانزایی اطراف این شهر پس از تصحیح هندسی و رادیومتریک تصویر سنجندة ETM+2009 ماهوارة لندست و عکسهای هوایی با مقیاس 1:5000 منطقه، نقشههای کاربری اراضی و پوشش گیاهی منطقه تهیه شد، و سپس، برای برآورد تعیین شدت بیابانزایی اراضی محدودة شهر کرمان، شاخصهای مربوط به معیار توسعة شهری و صنعتی براساس مدل IMDPA، شامل تراکم راهها و معادن، میزان تراکم فضای سبز، تبدیل اراضی مرتعی، و جنگلی و تبدیل اراضی باغی و زراعی بهکار گرفته است. سپس، پارامترهای یادشده براساس میزان تأثیر آنها در تخریب و بیابانیشدن اراضی منطقه امتیازدهی شد. در نهایت، در محیط نرمافزار GIS با بهکارگیری توابع تحلیلی مورد نیاز براساس مدل IMDPA، اراضی منطقه از نظر شاخص بیابانیشدن پهنهبندی شد. نتایج نشان میدهد اراضی محدودة شهر کرمان در اثر بیابانزایی تکنوژنیکی به سه بخش بحرانی، متوسط و کم قابل طبقهبندی هستند.
خلاصه ماشینی:
پهنه بندي تخريب اراضي محدودة شهر کرمان بر اثر توسعۀ شهري – صنعتي )بيابانزايي تکنوژنيکي( با به کارگيري GIS عبدالرضا کاظمينيا، صديقه ميمندي پاريزي مربي، دانشکدة عمران ، دانشگاه صنعتي سيرجان ، سيرجان ، ايران (تاريخ دريافت : ١٣٩٥/٠٣/٠١ ؛ تاريخ پذيرش : ١٣٩٥/٠٨/٢٤) چکيده در دهه هاي اخير حاکمشدن اقليم خش بر کشور ايران ، موجب گسترش بيابانيشدن اراضي اطراف شهرها شده اسـت .
به منظور بررسي ميزان بيابان زايـي اطـراف ايـن شـهر پـس از تصـحيح هندسي و راديومتري تصوير سنجندة ٢٠٠٩+ETM ماهوارة لندست و عکس هاي هوايي با مقيـاط ١:٥٠٠٠ منطقـه ، نقشـه هـاي کـاربري اراضي و پوشش گياهي منطقه تهيه شد، و سپس ، براي برآورد تعيين شدت بيابان زايي اراضي محدودة شهر کرمان ، شاخصهـاي مربـوط به معيار توسعۀ شهري و صنعتي براساط مدل IMDPA، شامل تراکم راه ها و معادن ، ميزان تراکم فضاي سبز، تبـديل اراضـي مرتعـي، و جنزلي و تبديل اراضي باغي و زراعي به کار گرفته است .
نقشۀ کيفيت شاخص فضاي سبز اراضي منطقۀ مورد مطالعه ليۀ تبديل اراضي مرتعي و جنگلي به اراضي شهري )مسکوني- صنعتي ( براي تهيۀ نقشۀ اين شاخص ، تصاوير ماهواره اي سنجنده هاي +ETM ماهوارة لندست و عکس هاي هوايي با مقياس ١:٥٠٠٠ مربوط به سال ١٣٨٦ شهر کرمان و مط العات ميداني به کار گرفته شـد کـه پس از تصحيح هندسي و راديومتريک آن ها، نقشۀ تغييرات کاربري اراضـي مرتعـي و جنگلـي بـه اراضي مسکوني و صنعتي منط قۀ مورد مط العه ، براساس روش مقايسۀ طبقه بندي تصاوير مربوط بـه يک بازة زماني ده ساله (١٣٨٦-١٣٧٦) يا مدل ماتريس ضرب کاربريهـا (LMM)١ اسـتخراج شـده است .