چکیده:
هدف: اين پژوهش در پي تبيين نقش واسطهاي صميميت در رابطه بين الگوهاي ارتباطي و كيفيت زندگي زناشويي است. روش: اين پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل تمامي معلمان متاهل شهرستان مرودشت بود كه 303 نفر ( 162زن و 141مرد) از آن ها به شيوه خوشهاي تك مرحلهاي انتخاب شدند. در اين پژوهش از پرسش نامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (1998)، الگوهاي ارتباطي كريستين – سالاوي (1984) و صميميت زوجين ووندون بروك و هانس برتمن (1995) استفاده شد. داده ها در دو سطح آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و آمار استنباطي (ماتريس همبستگي، تحليل رگرسيون، و تحليل مسير) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافتهها: نشان دادند كه الگوي ارتباطي اجتنابي نتوانست كيفيت (874/0p<) و صميميت زناشويي(135/0p<) را متاثر كند. هم چنين، توقع زن و توقع مرد با صميميت (314/0-) و كيفيت زناشويي (208/0-) رابطه منفي داشت. الگوي توقع زن تاثيري در صميميت زوجين (904/0p<) نداشت، اما تاثير منفي بر كيفيت رابطه زناشويي (046/0p<) به گونه مستقيم داشت و اما توقع مرد به صورت مستقيم بر صميميت (022/0p<) اثر داشت و به صورت غيرمستقيم و با واسطه صميميت در كيفيت رابطه زناشويي (058/0-) تاثير منفي داشت. در نهايت، الگوي سازنده متقابل توانست صميميت (001/0p<) را به گونه مستقيم و كيفيت زندگي زناشويي را با واسطه صميميت (234/0) به گونه غيرمستقيم متاثر كند. نتيجهگيري: نتايج حاكي از آن بود كه كيفيت زندگي زوجين تحت تاثير مستقيم و غيرمستقيم الگوهاي ارتباطي زوجين از راه واسطهگري صميميت است. گفتني است با افزايش صميميت در ميان زوجين تاثير الگوهاي مخرب توقع زن و مرد بر كيفيت روابط زناشويي كم تر شده و تاثير الگوي سازنده ارتباط بيش تر ميشود و بر عكس.
خلاصه ماشینی:
"پژوهش هایی گوناگون به نقش صمیمیت و مهارت های ارتباطی زوجین در رفع اختلافات زناشویی و بهبود کیفیت زندگی اشاره کرده اند از جمله : در پژوهشی (٢٠٠٦,Rahimi) که رابطه الگوهای ارتباطی و کیفیت زندگی مورد بررسی قرار گرفت ، یافته ها نشان داده اند که بین الگوهای ارتباطی خانواده با کیفیت خانواده با کیفیت زندگی رابطه مستقیمی وجود دارد.
در پژوهشی یافته ها نشان دادند که ارتباطی مثبت و معنادار بین صمیمیت زناشویی و الگوهای رتباطی سازنده متقابل و ارتباط منفی بین صمیمیت زناشویی و الگوی ارتباطی زن توقع / مرد کناره گیری وجود دارد و هم چنین ، نتایج نشان دادند که متغیرهای ارتباط سازنده متقابل و ارتباط توقع / کناره گیری صمیمیت زناشویی را به صورت معناداری پیش بینی میکند (٢٠١١,FarmaniShahreza&GHaedinia).
در پژوهشی دیگر یافته ها نشان دادند که از بین خرده مقیاس های مربوط به الگوهای ارتباطی، خرده مقیاس ارتباط سازنده متقابل بیش ترین مقدار پیش بینیکنندگی را در واریانس متغیر وابسته رضایت زناشویی دارد و رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (٢٠١٢,Zarei&AhmadiSarkhuni).
1- World Health Organization Quality of Life instrument 2- Communication patterns questionnair 3- Marital intimacy needs questionnair 4- Vandon – Brouck& Stephan 5 -Bertommen - Hanss روش تجزیه و تحلیل در این پژوهش ، داده های گرد آوری شده به وسیله دو نرم افزار SPSS و نرم افزار AMOS در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ماتریس همبستگی، تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان ، و تحلیل مسیر به روش سلسله مراتبی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند."