چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی چگونگی تأثیر ابعاد چهارگانه نظم خرد به واسطۀ ابعاد
دوگانه کشمش بین زوجین، بر طلاق است. چارچوب نظری تحقیق نظریه ترکیبی نظم
خُرد چلبی )برگرفته از نظریه پارسونز( و نظریه تقابل اجتماعی زیمل است که در آن،
خانواده به عنوان نظامی اجتماعی درنظر گرفته شده و دارای چهار خرده نظام همدلی،
همفکری، همبختی و همگامی مشترک است. روش تحقیق حاضر، روش پيمايشي از نوع
مطالعات مقطعي، پهنانگر، توصيفي- تب ييني و کاربردي و نیز در سطح جامعه شناسي
میانه است، زیرا اقدامات طلاق را در خانواده ها بررسی نموده است. جامعه آماري
پژوهش، كليه فرزندان متأهل شاهد ساكن در شهر مشهد بودند که يکي از زن و شوهر،
بنا به اعلام از سوي مركز بنياد شهيد انقلاب اسلامي در سال 85 فرزند شهيد بوده اند.
تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار لیزرل انجام گردیده است. نتایج این تحقیق نشان
0- بر متغیر کشمکش )کشمکش کمّی و کیفی( و متغیر / داد که، نظم خُرد به میزان 71
0 بر اقدامات زمینه ساز طلاق مؤثر است. نتیجه این است / کشمکش نیز به میزان 89
که نظم خُرد در خانواده از طریق کشمکش بر اقدامات زمینه ساز طلاق مؤثر است و
کشمکش نقش واسط را بازی می کند
خلاصه ماشینی:
"در حالی که آنها یک گروه اجتماعی هستند که بر پایه عواطف و علایق و هنجارهای مشترک شکل می گیرد و برخلاف سازمان (بر پایه هدف مشترک ) عواطف در آن نقش پررنگ تری دارد زیرا خانواده (یا) "ما" براساس نظریه نظم خرد چلبی (١٣٩٠) بر پایه عواطف مشترک (همدلی )، اهداف مشترک (همبختی مشترک ) و اعتقادات مشترک (همفکری مشترک ) شکل گرفته است ، پس همگام با عقاید و اهداف خود (همگامی مشترک )، پیش می رود.
نظم خرد در خانواده عدم همبختی مشترک عدم همفکری مشترک عدم عدم همدلی اختلال در نظم خانواده همگامی مشترک مشترک کشمکش بین زوجین کشمکش کیفی کشمکش کمی اقدامات زمینه ساز طلاق نمودار ٣) مدل علی تحقیق روش پژوهش روش تحقیق در این پژوهش ، پیمایشی و از حیث معیارهای مختلف طبقه بندی روش های تحقیق در علوم اجتماعی ، از نوع مطالعات مقطعی ، پهنانگر، توصیفی - تبیینی و کاربردی در سطح جامعه شناسی میانه است .
اهداف ناسازگار در تعریف بارتوس و ور به این معنی است که یکی از طرفین یا به هدف خود می رسد، یا برای نشان دادن دشمنی ، دست به رفتار ستیزه آمیز می زند و همین امر، ایجاد کننده کشمکش است ، این شکل از ناسازگاری با نظریه زیمل نیز همخوانی دارد، زیرا وی معتقد است وقتی اعضای درون یک گروه ، بسیار به هم نزدیک باشند، امکان ایجاد تقابل بیشتر است ، یعنی تا رسیدن به توافق درون گروهی کلی ، زمان زیادی طول می کشد که زیمل آن را امری طبیعی می داند."