چکیده:
در جوامع امروزي، مد نقش يك رسانه را دارد و در ميان برخي از مردم به ويژه جوانان، به ابزاري براي انتقال پيام خود به جامعه تبديل شده است. هدف اين تحقيق، بررسي عوامل مرتبط با مدگرايي جوانان بوده است. روش پژوهش از نوع پيمايش و جامعهي آماري اين تحقيق جوانان شهر يزد بوده است. تعداد نمونه 358 نفر بوده كه با استفاده از فرمول كوكران بهدست آمد و نمونه با شيوه خوشهاي چندمرحلهاي انتخاب شد. تكينك گردآوري دادهها پرسشنامهي محققساخته است كه از نظر روايي و پايايي مورد ارزيابي قرار گرفت. براساس يافتههاي اين پژوهش، بين متغيرهاي استفاده از رسانههاي جمعي، منزلتجويي، مصرفگرايي، جهتگيري اخلاقي فراغتمدارانه، مقايسه اجتماعي، همنوايي اجتماعي و مدگرايي، رابطهي معنادار وجود دارد. همچنين بين افراد مجرد و متاهل در مدگرايي تفاوت معناداري وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيوني نشان ميدهد كه با توجه به ضريب تعيين تعديل شده در معادله رگرسيون 26 درصد از واريانس متغير وابسته توسط متغيرهاي مستقل تبيين ميشود. مصرفگرايي قوي ترين رابطه را با مدگرايي نشان داد.
خلاصه ماشینی:
عوامل مرتبط با مدگرایی در بین جوانان شهر یزد ١ حسین افراسیابی 1 حامد سیار خلج ٣ کاوه شکوهی فر چکیده در جوامع امروزی ، مد نقش یک رسانه را دارد و در میان برخی از مردم به ویژه جوانان ، به ابزاری برای انتقال پیام خود به جامعه تبدیل شده است .
براساس یافته های این پژوهش ، بین متغیرهای استفاده از رسانه های جمعی ، منزلت جویی ، مصرف گرایی ، جهت گیری اخلاقی فراغت مدارانه ، مقایسه اجتماعی ، همنوایی اجتماعی و مدگرایی ، رابطه ی معنادار وجود دارد.
بین مقایسه اجتماعی و مدگرایی و ابعاد آن ، رابطه ی معنادار و مثبت وجود دارد؛ این امر نشان دهنده ی آن است که افرادی که خود را با دیگران بیشتر مقایسه می کنند، دارای مدگرایی بیشتری هستند.
نتایج بیانگر آن بود که استفاده از رسانه های جمعی رابطه ی معنادار و مثبت با مدگرایی اعتراضی ، مدگرایی فراغتی ، مدگرایی هویتی و مدگرایی (شاخص کلی ) دارد؛ هرچه استفاده از رسانه بیشتر باشد، سطح مدگرایی و ابعاد آن بیشتر خواهد شد؛ این نتایج با یافته های مک فاتر (٢٠٠٢)، معیدفر و حقیقی (١٣٨٧) و فرخ نیا و لطفی (١٣٩٠) همخوانی داشت ؛ محققان ایرانی به خصوص بر روی اینترنت به عنوان عاملی برای مدگرایی تأکید کرده بودند؛ بنابر نظریه ی بودریار، رسانه ها با تحمیل خود بر مخاطبان ، مردم را به مصرف کالاهایی که نیازی به آن ها ندارند، ترغیب می کنند؛ همچنین وبلن معتقد است که به واسطه ی گسترش ارتباطات ، قضاوت افراد در مورد هم ظاهری و بر مبنای مدگرایی و مصرف گرایی خواهد بود.