چکیده:
شکلگیری قدرت نرم در انقلاب اسلامی از ابعاد و زوایای مختلف قابل بحث و بررسی است. اینکه چگونه امام به عنوان پیرمردی یکه و تنها و در تبعید توانستند با بسیج سیاسی فراگیر و فراطبقاتی، آن هم در جامعهای که روح تفرد و فردگرایی منفی حکمفرما بود چنان قدرتی را ایجاد کنند که به طور همزمان بساط نظام
خلاصه ماشینی:
"نکته مهم آنکه هر چند توان سختافزاری قدرت ایران اسلامی به ویژه در ابعاد اقتصادی و نظامی غیرقابل قیاس با قدرت سختافزاری سلطهگران جهانی به ویژه امریکا و غرب نبود لیکن عظمت و ابعاد گسترده و عمیق قدرت نرم تولیده شده توسط امام خمینی(ره) در ایران، منطقه و جهان آنچنان توفنده و بالنده بوده است که هنوز پس از سه دهه از پیروزی انقلاب اسلامی، دشمنان انقلاب و نظام جمهوری اسلامی در موضع انفعال قرار دارند.
امام خمینی(ره) در وصیتنامه سیاسی– الهی خود به صراحت بر این نکته تأکید داشتهاند که: «نباید شک کرد که انقلاب اسلامی از همه انقلابها جداست، هم در پیدایش و هم در کیفیت مبارزه و هم در انگیزه انقلاب و قیام 1 » (؟؟؟؟؟؟؟) میشل فوکو فیلسوف پستمدرن فرانسوی به نکتهای اشاره دارد که به طور دقیق نشاندهنده متفاوت بودن خاستگاه انقلاب اسلامی و قدرت نرم آن از انقلابها و قدرت نرم غربی آن است: »من قبول دارم که از قرن هجدهم به بعد هر تحول اجتماعی اتفاق افتاده است بسط مدرنیته بوده، اما انقلاب ایران تنها حرکت اجتماعی است که در برابر مدرنیته قرار دارد» (حاجتی، 1381، ص41).
هر چند ویژگیهای شخصیتی امام عامل جذب طیفهای فکری مختلف از مسلمانان و غیرمسلمانان در ایران و جهان شد، لیکن ایشان با بهرهگیری از عناصر فکری خاص خود قدرتی پایدار، فرهنگی و عزتبخش و در یک کلام قدرت نرمی تولید کردند که هنوز پس از گذشت سه دهه از پیروزی انقلاب اسلامی، آثار و نمودهای بالنده و پوینده آن در سطح ملی، منطقهای و جهان مشاهده میشود."