چکیده:
تخصيص منابع از جمله فعاليتهاي اساسي بانكها براي تامين منافع خود و موكلين شان است. يكي از جنبههاي اساسي تخصيص منابع، تعيين تركيب بهينه تسهيلات پرداختي به بخشهاي مختلف اقتصادي است. در اين مقاله با استفاده از رهيافت نظريه فرامدرن سبد سرمايهگذاري رهيافت ميانگين – نيمواريانس، سبد بهينه تسهيلات مشاركتي بانكهاي تجاري ايران بررسي شده است. در اين روش به دليل تكيه بر مفهوم ريسك نامطلوب، معيار نيمواريانس، شاخص مناسب اندازه گيري ريسك نسبت به معيار واريانس است. بدين منظور، ميانگين ماهانه نرخ بازده سهام شركت هاي پذيرفته شده در بورس كه در هر بخش (در دوره زماني90-1387) فعاليت مي كنند، به عنوان معيار نرخ بازده آن بخش استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد در ريسك گريزترين حالت، بايد حدود 33 درصد تسهيلات مشاركتي به بخش صنعت و معدن، حدود 22 درصد تسهيلات به بخش مسكن و ساختمان و حدود 29 درصد تسهيلات به بخش كشاورزي تخصيص يابد. همچنين سهم تسهيلات بخش خدمات و بازرگاني حدود 16 درصد و از نوع نسبتاً ريسك پذير است؛ به گونهاي كه با افزايش درجه ريسكپذيري سيستم بانكي، به بهاي كاهش سهم تسهيلات بخشهاي صنعت و معدن و مسكن، سهم بهينه آن تا حد 26 درصد، افزايش و سپس با افزايش بيشتر، درجه ريسك پذيري كاهش مي يابد.
Among the essential activities of the Banks for the benefit of themselves and their clients (customers)، is allocation of resources that one of the essential aspects of resource allocation is determining the optimal combination of payment facilities to various economic sectors. In this article using the post-modern portfolio theory Approach the mean– -Semi variance approach، the optimal portfolio of shared facilities of Iranian commercial banks has been determined. The monthly average of the return rate for stock in companies operating in each sector (during 2008 to 2011) is used as the return rate of each sector. Results indicate that in the portfolios for the minimal variance or in most risk-averse condition،33% of the participatory facilities should be moved to the industry sector and mining،22 % of the facilities to housing sector and building and 29% facilities to agricultural sector. Also the facilities for the commercial and services sector16% is relatively risky، so that with an increase in the risk acceptance rate of the banking system and at the expense of decreased share of facilities in the industrial، mining and housing sector، the optimum share will increase to 26% and decrease with further increase in risk acceptance rate.
خلاصه ماشینی:
"این پژوهش، ترکیب بهینۀ تسهیلات مشارکتی بانکهای تجاری 1 ایران را در بخشهای مختلف اقتصادی شامل بخشهای صنعت و معدن، مسکن و ساختمان، کشاورزی و خدمات و بازرگانی با استفاده از نظریۀ فرامدرن سبد سرمایهگذاری 2 بررسی میکند.
همچنین بانکها در چارچوب قوانین جاری، به تنهایی یا با مشارکت دیگر بانکها (و بدون مشارکت اشخاص حقوقی غیر بانکی)، به سرمایهگذاری مستقیم میتوانند اقدام کنند [11]؛ بنابراین، در وضع جدید و در قالب عقود مشارکتی، بانک بهعنوان یک بنگاه سرمایهگذاری باید با متقاضیان تسهیلات، مشارکت کند و از این طریق برای موکلین خود (سپردهگذاران) Commercial Banks Post-modern Portfolio Theory عقود مزارعه و مساقات در سیستم بانکی کشور اجرا نمیشود.
Georgiev Twng Lin and Liu Sortino and Lee روش پژوهش در پژوهش حاضر بهکمک الگوی بهینهسازی میانگین- نیمواریانس، تابع هدف که حداقلسازی ریسک تسهیلات سیستم بانکی در بخشهای مختلف اقتصادی با توجه به قید بازده مورد انتظار (در شرایط عدم استقراض) است، در نرمافزار MATLAB اجرا و انتخاب سبد سرمایهگذاری بهینه با تبیین مجموعه سبدهای کارا و انتخاب از بین مجموعۀ کارا انجام میشود.
Stock portfolio optimization using genetic algorithm and different risk definitions, Journal of Industrial Management, Vol. 5, No. 11:115-136."