چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، تعيين تاثير تمرين بدني و مشاهده اي بر ويژگي هاي الكتروميوگرافيك عضلات فعال منتخب در اجراي سرويس بلند بدمينتون ميباشد. بدينمنظور، 30 نفر از دانشجويان دختر در رشتههاي غير تربيت بدني (با ميانگين سني 93/0±20/80 سال) پس از پيش آزمون و به صورت تصادفي در سه گروه ده نفري تمرين بدني، مشاهدهاي و تركيبي جاي گرفتند. شايانذكر است كه حين انجام سرويس بلند بدمينتون در پيشآزمون، از عضلات دوسر، سه سربازويي و قسمت مياني دلتوئيد، الكتروميوگرافي سطحي انجام شد. همچنين، هنگام مشاهده در گروه تمرين مشاهده اي و پس از چهار جلسه تمرين، از آزمودنيهاي تمام گروهها(مشابه با پيش آزمون) تست الكتروميوگرافي به عمل آمد. از آزمون آماري تحليل واريانس مختلط سه در دونيز جهت تحليل دادهها استفاده شد.يافتهها نشان ميدهد كه زمان فعاليت، ميانگين و اوج فعاليت نرمالسازيشده در عضلات دوسربازويي و دلتوئيد در پسآزمون نسبت به پيشآزمون تغيير معناداري داشته است . همچنين، از ديدگاه عصب فيزيولوژيك، مشاهده فعاليت فرد ديگر، مكانيسمي آينه اي را فعال مي كند و تحريك زيربيشينه عمل ادراكشده، منجر به تسهيل حركتي براي رفتار تقليدي مي شود.
خلاصه ماشینی:
همچنین، الگوی فرد مبتدی بهدلیل داشتن خطای بزرگتر و فراوانی خطا، شانس بیشتری را برای فرد مشاهدهکننده جهت توسعۀ سازوکارهای کشف و اصلاح خطا ایجاد میکند (8)؛ ازاینرو، بهنظر میرسد سازوکارهای درگیر در یادگیری و تمرین مشاهدهای، بسیار مشابه با فرایندهای درگیر در یادگیری مهارتهای حرکتی از طریق تمرین بدنی میباشد (9).
همچنین، یکی از تغییرات قابلمشاهده بر اثر یادگیری تغییراتی است که در فعالیت عضلات و میزان همانقباضی آنها اتفاق میافتد که درنهایت، به بالابردن کارایی حرکت میانجامد (17)؛ بنابراین، از طریق الکترومیوگرافی میتوان یادگیری الگوی مربوط به یک تکلیف و تغییر در همانقباضی عضلات را ارزیابی کرد.
در این پژوهش درصدد هستیم تا با توجه به کمبود شواهد تجربی در رابطه با مؤثربودن تمرین مشاهدهای در یک مهارت جدید، با استفاده از یک تکلیف میدانی (سرویس بدمینتون) در شرایط واقعی تمرین، مدرک تجربی دیگری دراینزمینه فراهم آوریم و بهدنبال آن نشان دهیم که آیا با مشاهدۀ اجرای کوششهای تمرینی بهوسیلۀ الگوی درحالیادگیری، تغییری در ویژگیهای الکترومیوگرافیک عضلات درگیر ایجاد میشود یا خیر؟ همچنین، به بررسی این مسأله خواهیم پرداخت که آیا در حین مشاهدۀ یک تکلیف جدید، عضلات درگیر در اجرای آن حرکت فعال خواهند بود یا خیر؟ روش پژوهش این پژوهش از نوع مطالعات نیمهتجربی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل میباشد.
نتایج جداول شماره یک و دو میانگین و انحراف استاندارد زمان فعالیت، دامنه و اوج فعالیت الکتریکی نرمالسازیشده و نیز میزان همانقباضی عضلات دوسر و سهسربازویی و دلتوئید را در هر سه گروه در پیشآزمون و پسآزمون نشان میدهد.