چکیده:
ولایت فقیه ، میراث گرانبهای امام خمینی(ره ) و روح و هوّیت انقلاب اسلامی است . امروزه ، این نظریه ، تنها یک نظریه سیاسی و فقهی در کنار دیگر نظریه ها نیست ، بلکه جوهره نظام اسلامی و محور قـانون اساسـی اسـت و مشـروعیت قوای سه گانه مقنّنه ، قضائیه و مجریه به آن بستگی دارد. ولایـت فقیـه محـور اصـلی و رکـن اساسـی نهضـت امـام خمینی(ره ) بود که پس از قرن ها از آغاز عصر غیبت هویت جامعه شیعی را به خود بازگرداند. با مطالعه تاریخ انقلاب اسلامی مشاهده میشود که ولایت فقیه به مثابه صراط مستقیم انقلاب ، ملاک و معیار حرکت صحیح افراد، گروه ها و جریان ها در مسیر اسلام نـاب محمـدی(ص ) و انقـلاب اسـلامی برخاسـته از آن به شـمار مـیرود. بـراین اسـاس ، ولایت محوری افزون بر حفظ اصول انقلاب و ارزش های دینـی آن و اسـتمرار حرکـت در صـراط مسـتقیم اسـلامی، دشمنان را ناکام و دوستان انقلاب را امیدوار ساخته است و بدیهی است هرچه اهتمام و عمق بخشـی بـه ایـن رکـن اساسی بیشتر گردد انقلاب اسلامی و نظام برآمده از آن استحکام بیشتری یافته و تهدیـدات را خنثـی و چشـم انداز آینده را روشن تر میسازد. این مقاله به نوبه خود تلاش دارد تا برخی از فیوضات وجودی این اصل پـر برکـت را بـر نظام جمهوری اسلامی ایران مورد مطالعه و تحقیق قرار دهد.
خلاصه ماشینی:
"بالا بردن سطح آگاهیهای اجتماعی- سیاسی، ترویج و ارتقـای ارزش هـای دینـی و اخلاقـی در جامعـه ، تقویت روحیه خودباوری و خود اتکایی در ملت ، دمیدن روح اقتدار و عزت و وحدت در میان امت ، تأکید بر جایگـاه مهم و وظایف اساسی هر قشر از اقشار جامعه ، بیان کمبودها و نارساییهای بخش های گوناگون با اتکا بـه اطلاعـات دقیق و صحیح ، توصیه ها و رهنمودهایی که در مواقع لزوم مطرح میشود و توجه دادن به نقاط مهم و راهبـردی در مقاطع گوناگون ، آینده نگری و پیش گیری از محصور شدن مسئولان عالی کشور در مسائل روزمره و غفلت از مسائل حیاتی جامعه ، پیش گیری از فراموش شدن اهداف عالی انقلاب و در یک کـلام ، "اعمـال ولایـت تربیتـی و هـدایتی جامعه "، بخشی مهم از کارنامه درخشان ولایت فقیه در طی سالیان گذشته جامعه ماست که در عمـل نیـز همـواره مورد استقبال و نیاز مردم و مسئولان بوده است .
جلوه های مختلف از نقش و مدیریت راهبردی ولایت فقیه در کارآمدی جمهوری اسلامی در سطح مردمی در چند محور مورد اشاره قرار میگیرد: ١ـ برپایی و تثبیت نظام سیاسی: روحانیان در ایران که مهم ترین نخبگان جوامع شیعی در طول تاریخ بودند و مرجع و راهنمای عمل توده ها به شمار میآمدند در دو دهه چهل و پنجاه شمسی، با ایجاد تحول اساسی در دیدگاه های خود، وارد عرصه سیاسی ـ اجتماعی شده ، خواهان تحقق بخشیدن به آرمان های تشیع شدند و به 64 رهبری امام خمینی، اقدام به تأسیس نظام سیاسی تازه ای نمودند(نقیب زاده ، ١٣٨٢، ص ٢٩٠)."