چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر ده هفته تمرینات ترکیبی در سطوح پایدار و ناپایدار بر قدرت عضلات و ظرفیت عملکردی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. بدین منظور، 30 بیمار در دو گروه تمرینی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که در هر دو گروه تمرینی، افزایش معناداری در تمام پارامترهای اندازه گیری شده مشاهده می شود. همچنین، یافته ها بیانگر این هستند که گروه تمرین در سطح ناپایدار، پیشرفت معنادارتری در قدرت عضلات و آزمون های پنج بار نشستن و بلندشدن و بالارفتن از پله نسبت به گروه تمرین در سطح پایدار و کنترل داشته است. به طورکلی، می توان گفت تمرینات در سطوح پایدار و ناپایدار، منجر به افزایش معناداری در قدرت ایزومتریک عضلات و ظرفیت عملکردی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می شود.
خلاصه ماشینی:
"علاوه براین ، نتایج آزمون تعقیبی توکی ارائه شده در جدول شمارة پنج حاکی از این است که بین قدرت ایزومتریک عضلات اکستنسور و فلکسور زانو در گروه تمرین در سطوح ناپایدار با گروه تمرین در سطح پایدار و گروه کنترل ، اختلاف معناداری وجود دارد و میزان قدرت در گروه تمرین در سطح ناپایدار، بیشتر از دو گروه دیگر میباشد (٠٠٥≥P).
جدول ٥ـ نتایج آزمون توکی جهت مقایسۀ چندگانه (اختلاف بین گروهی) در پس آزمون تمرین در سطح تمرین در سطح تمرین در سطح پایدار ـ متغیر پایدار ـ کنترل ناپایدار ـ کنترل تمرین در سطح ناپایدار قدرت ایزومتریک عضلات اکستنسور زانو ٠/٠٠٠ ٠/٠٠٠ ٠/٠٤٣ قدرت ایزومتریک عضلات فلکسور زانو ٠/٠٠٠ ٠/٠٠٠ ٠/٠٤٣ ٢٥ فوت راه رفتن 0/037 0/000 0/000 دو دقیقه راه رفتن 0/046 0/000 0/000 پنج بار نشستن و برخاستن 0/030 0/000 0/000 بالارفتن از پله 0/049 0/000 0/000 / / / / / / شکل ٣ـ اثر تمرین بر متغیرهای آن بحث و نتیجه گیری یافته های پژوهش حاضر نشان داد که تمرین در سطوح پایـدار و ناپایـدار، اثـرات مثبتـی بـر قـدرت ایزومتریک عضلات اکستنسور و فلکسور زانـو در بیمـاران مبـتلا بـه مولتیپـل اسـکلروزیس دارد.
همچنین ، اندازة اثر تمرینـات نشـان داد کـه گـروه تمـرین در سـطح ناپایـدار، پیشرفت بیشتری در قدرت عضلات و آزمون های پنج بار نشستن و بلندشدن و بالارفتن از پله نسبت به گروه تمرین در سطح پایدار و کنترل داشته است که دلیل این امر میتواند عواملی از قبیل ثبـات دینامیکی پاسچر، اصلاح پاسچر، بهبود دامنۀ حرکتی، تقویت عضلات انـدام تحتـانی و بهبـود حـس عمقی باشد که به طور مؤثرتری تحت تأثیر برنامۀ تمرینی در سطح ناپایدار قرار میگیرند."