چکیده:
مردم غور (هزارهجات) افغانستان بر اساس شواهد تاریخی، در زمان خلافت
امیرالمؤمنین علی علیهالسلام مسلمان شده و تا امروز از محبان و شیعیان اهل بیت علیهمالسلام به
شمار میآیند. شیعیان افغانستان در تاریخ حیات خود، فراز و نشیبهای متعددی را
پشتسر گذاشتهاند تا به آزادی نسبی رسیدهاند. در این مقاله، سعی شده است به
گوشههایی از تلاشهای شیعیان در راه احقاق حق خود اشاره شود.
خلاصه ماشینی:
"» (1) گرچه قانون بردگی هزارهها (شیعیان) رسما لغو گردید، ولی هنگام تصویب قانون اساسی، در سال 1301 و 1303 درباره رسمیشدن مذهب شیعه در کنار مذهب سنی، متعصبان مذهبی اهل سنت مقاومت نمودند و نگذاشتند که این ماده قانونی به تصویب برسد (2) و به جای آن، درباره دین و مذهب اینگونه آمده است: «ماده 2: دین مردم افغانستان دین مقدس اسلام است.
در سال 1343 ش نیز مثل دوره امان الله خان، مجددا شیعیان به تکاپو افتادند تا مذهب شیعه در کنار مذهب حنفی رسمیت یابد، اما موفق نشدند و قانون اینگونه به تصویب رسید: «ماده 2: دین افغانستان دین مقدس اسلام است.
یکی از مجلههای شیعیان در آن دوره، درباره مراسم روز عاشورا در سال 1351 مینویسد: «از این حیث که تمام جراید و روزنامههای افغانستان عزیز از این روز تاریخی با ذکر اهمیت قیام سیدالشهداء و تجلیل هدف شهدای کربلا در تأمین عدالت، آزادی و حفظ اساسات و شعائر دین مبین اسلام احترام نمودند و هم عموم ملت مسلمان افغانستان در مجالس وعظ و ذکر واقعه عاشورا در همه ولایات کشور اشتراک فرمودند، دلیل واضح و ثابتی است که ملل اسلام همه با وحدت کامل پیرو دین و شعائر اسلام بوده و قیام شجیعانه حضرت سیدالشهداء و همراهان او را بهترین درس میدانند که باید جهان اسلام، بلکه عالم بشریت سرمشق خود قرار داده و از ذکر آنهمه مسئله غفلت ننمایند."