چکیده:
هدف از پژوهش حاضر تدوین نورم ملی وزن کوله پشتی برای دانش آموزان پسر ایرانی در مقاطع تحصیلی مختلف بود. نمونه آماری شامل 2000 نفر (ابتدایی: 790 نفر با میانگین سن 9/1 سال، وزن 31/9 کیلوگرم و قد 135/7 سانتی متر: راهنمایی: 600 نفر با میانگین سن 13/2 سال، وزن 48/32 کیلوگرم و قد 154/9 سانتی متر: دبیرستان: 610 نفر با میانگین سن 16/6 سال، وزن 62/85 کیلوگرم و قد 169/74 سانتی متر) بود که به طور تصادفی خوشه ای از پنج منطقة جغرافیایی مختلف کشور انتخاب شدند. این مطالعه طی دو مرحله اجرا شد: در مرحله اول که 2000 دانش آموز مورد پیمایش اولیه قرار گرفتند، ویژگیهای جمعیتشناختی نمونه ها و وزن مطلق (کیلوگرم) و نسبی (درصد وزن بدن) کوله پشتی آن ها اندازه گیری و ثبت شد. سپس، چارک های اول تا سوم وزن نسبی کوله پشتی حملی موجود در توزیع طبیعی داده ها برای هر یک از مقاطع تحصیلی به دست آمد. در مرحلة دوم اثر حمل بارهایی به میزان چارک های اول تا سوم وزن نسبی کوله پشتی بر پارامترهای فیزیولوژیکی (ضربان قلب، فشار خون، اکسیژن مصرفی، هزینه انرژی و تهویه دقیقه ای) 54 دانش آموز در آزمایشگاه، با استفاده از دستگاه گاز آنالایزر مطالعه شد. همچنین در ادامه، اثر حمل این بارها بر میزان دردهای جسمانی دانش آموزان، با استفاده از مقیاس DRS بررسی شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد حمل کوله پشتی با وزن هایی معادل 11/30%، 10/50%، 9% وزن بدن و بیشتر، به ترتیب در دانش آموزان مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان به تغییرات منفی معنی داری در عملکرد فیزیولوژیکی و نیز افزایش معنی دار میزان دردهای جسمانی آن ها منجر می شود. همچنین، با وجود آسیبپذیر بودن ساختارهای عضلانی- اسکلتی در سنین کمتر، نتایج تحقیق نشان داد که دانش آموزان دبستانی، در مقایسه با دانش آموزان مقاطع بالاتر کوله پشتی سنگین تری حمل می کنند. با توجه به نتایج، به طور کلی نورم طبیعی و حداکثر وزن نسبی مجاز کوله پشتی، به ترتیب برای دانش آموزان ابتدایی، 9/5% و 11% وزن بدن، راهنمایی، 8% و 9/5% وزن بدن و دبیرستان، 7% و 8/5% وزن بدن تعیین شده است. بر همین اساس، نورم و حداکثر وزن مجاز کوله پشتی بر حسب کیلوگرم برای پایه های اول تا پنجم ابتدایی با وزن طبیعی، به ترتیب (2/10 و 2/35)، (2/40 و 2/80)، (2/70 و 3/15)، (3/10 و 3/50) و (3/40 و 3/90) کیلوگرم، برای پایه های اول تا سوم راهنمایی با وزن طبیعی، به ترتیب (3/55 و 4/22)، (3/80 و 4/50) و (4/12 و 4/90) کیلوگرم و برای پایه های اول تا سوم دبیرستان با وزن طبیعی، به ترتیب (4/25 و 5/15)، (4/36 و 5/30) و (4/60 و 5/60) کیلوگرم تعیین شده است؛ بنابراین، با توجه به رعایت نکردن حمل وزن مجاز کوله پشتی از سوی دانش آموزان ایرانی که تاکنون به دلیل نبود نورم ملی در مدارس، عادی به نظر می رسید و آثار
منفی خود را بر دردها و ناهنجاری های قامت آن ها برجای می گذاشت، پیشنهاد می شود دانش آموزان، والدین، مدیران و مسئولان آموزش و پرورش از نتایج تحقیق حاضر به عنوان مبنا و نورم وزن کوله پشتی استفاده کنند.
خلاصه ماشینی:
"نتایج تحقیق حاضر نشان داد حمل کوله پشتی با وزن هایی معادل ١١/٣٠%، ١٠/٥٠% و ٩% وزن بدن و بیشتر، به ترتیب در دانش آموزان مقاطع ابتدایی ، راهنمایی و دبیرستان به تغییرات منفی معنی داری در عملکرد فیزیولوژیکی و نیز افزایش معنی دار میزان دردهای جسمانی آن ها منجر می شود.
میانگین و چارکهای اول تا سوم وزن مطلق و نسبی کوله پشتی دانش آموزان مقاطع تحصیلی مختلف (٢٠٠٠=n) متغیر مقطع میانگین چارک اول چارک دوم چارک سوم زن طلق کله شت ابتدایی 3/26 2/64 3/38 4 و م وپی (kg) راهنمایی 3/15 2 3/18 4/55 دبیرستان 3/3 2/20 3/25 4/50 زن ن کله شت ابتدایی 11/2 8/33 11/30 14/60 و سبی وپی (دصدزن بدن ) راهنمایی 8/3 6 7/53 10/50 ر و دبیرستان 7 4/50 6/50 9 داده های فیزیولوژیکی ضربان قلب : نتایج تحقیق حاضر نشان داد حمل کوله پشتی باعث افزایش ضربان قلب می شود، اما این افزایش بین وزن های مختلف کوله پشتی تفاوت معنی داری ندارد (٠٠٥<p).
همچنین ، مقایسة میزان درد گردن بین وضعیت های باری مختلف نشان داد حمل چارک های دوم و سوم وزن نسبی کوله پشتی در دانش آموزان تمام مقاطع تحصیلی ، در مقایسه با چارک اول به افزایش معنی دار میزان درد در ناحیه گردن منجر می شود (٠٠٥>p).
Correlation between backpack weight and way of carrying, sagital and frontal spinal curvatures, athletic activity and dorsal and low back pain in school children and adolescents.
Effect of backpack loading on cervical and shoulder posture in Indian school children."