چکیده:
این نوشتار بر آن است تا زاویه ای از معنای متحول امر اجتماعی و اندرکنش آن با امر سیاسی را در دهههای متاخر، با تبیین مبانی نقد و بازاندیشی ژاک رانسیر نسبت به جامعه شناسی سیاسی مورد واکاوی قرار بدهد. پرسش کانونی نوشتار این است که جامعه شناسی (سیاسی) در تفکر انتقادی رانسیر چگونه و بر مبنای چه نشانگان، مبانی، مقولهها و مولفه هایی مفصل بندی شده و چگونه در پی تحلیل و بازنمایی امر واقع است؟ در پاسخ، این فرضیه مقدماتی مطرح می گردد که جامعه شناسی (سیاسی) در اندیشه رانسیر در سایه فهم خاص از مفهوم ضدجامعه شناسی، برپایه طرح و بازخوانی انگاره هایی مانند رهایی، دموکراسی، پولیس، سیاست، کهن سیاست، زیبایی شناسی سیاسی، سوژه سازی سیاسی، امر محسوس و... و در دیالکتیک و اندرکنش عموما سلبی با نظریه پردازانی همچون بوردیو، در راستای ساخت بندی و بازاندیشی امر اجتماعی مفصل بندی می شود. این فهم از جامعه شناسی سیاسی به دنبال گذار از معانی و خوانش های متعارف این علم (سنتی، مدرن و حتی پسامدرن) و دادن عمق فلسفی و کنش گرانه بیشتر به آن است. این سنت نوپدید، که به وسیله کسانی همچون رانسیر نمایندگی می شوند می کوشد معنای امر اجتماعی در عصر پساجهانی شدن را صورت بندی مجدد نماید.
خلاصه ماشینی:
"رانسیر بر آن است که پـرداختن بـه تغییـرات سیاسـی کـه از ساختار اجتماعی و نابرابری سرچشمه میگیرد، تنها میتواند بـه بازتولیـد و تشـدید نابرابری بینجامد؛ بنابراین نظریه هایی که دربـاره موانـع موجـود بـر سـر راه رهـایی وجود دارد و خود را مبتنیبر بررسی دستیابی افتراقی به فرهنـگ ، سـلیقه و گفتـار و به ویژه خودآگاهی سیاسی میکند، مانند آنچه به بـاور وی در نظریـه سـلب مالکیـت بوردیو نمود مییابد، تنها مشـروعیت سـرکوب را بـا عرضـه توجیـه هـای علمـی و تحلیلـی افـزایش مـی دهنــد.
جدال رانسیر با بوردیو وابستگی تـامی بـه تعریـف بوردیـو از جامعـه شناسـی به منزله علم امر پنهان (اجتماعی ) دارد: «دشواری خاص جامعه شناسی از این واقعیت سرچشمه میگیرد که چیزی را آموزش میدهد که هر کسی به شکلی آن را میدانـد، اما چیزی است که فرد به دلیل قانون این نظام کـه مبتنـیبـر پنهـان کـردن آن اسـت ، نمی داند یا نمی تواند بداند» (٢٠١ :١٩٩٤ ,Bourdieu).
٤. مسئله رهایی به منزله رسالت صورت آرمانی جامعه شناسی سیاسی رانسیر در نقد جامعـه شناسـی (سیاسـی) معاصـر بـه ایـن موضـوع اشـاره دارد کـه جامعه شناسان این حوزه بر اولویت و تعیین کنندگی امر اجتماعی در همه تضـادها و نزاع های سیاسیـاجتماعی تأکید کرده و جامعه شناسان انتقادی ، خـود را تـا جایگـاه حاملان حقیقتی اختصاصی و منحصربه فرد در ارتباط با سـاختارهای اجتمـاعی بـالا میبرند.
) (2011), Critical Pedagogy in the Twenty-first Century: A New Generation of Scholars, Charlotte: IAP Information Age Publishing Inc. May, Todd (2008), The Political Thought of Jacques Rancière; Creating Equality, Edinburgh: Edinburgh University Press Ltd. McQuillan, Colin (2011), "The Intelligence of Sense: Rancière’s Aesthetics", Symposium: The Canadian Journal of Continental Philosophy, 15 (2), pp."