چکیده:
مشارکت، نیروی حیاتی دمکراسی است. در واقع، سلامت نظام دمکراسی و رضایتمندی در آن، اغلب در میزان مشارکت نمود می یابد. بنابراین، درک اینکه چرا افراد حاضر به رای دادن می شوند و چه عواملی محرک آنها برای مشارکت سیاسی است، می تواند برای تصمیم گیری در حوزه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مفید باشد.
هدف این پژوهش بررسی عوامل تعیین کننده بر میزان مشارکت رای دهندگان در ایران است. در این مطالعه، تحلیل های رگرسیونی معمولی و اقتصادسنجی فضایی برای شناسایی عوامل موثر بر نرخ های مشارکت استان های مختلف در انتخابات ریاست جمهوری سال 1392، به کار گرفته شده اند.
نتایج پژوهش نشان می دهد از میان عوامل مختلف، بیکاری و عوامل سیاسی ـ امنیتی تاثیر منفی و میزان آرای کاندیدای تحول خواه اثر مثبتی بر نرخ مشارکت رای دهندگان داشته است. همچنین نتایج تحلیل های فضایی نشان می دهد که وابستگی معناداری میان نرخ های مشارکت رای دهندگان وجود ندارد.
Participation is the lifeblood of democracy. Indeed، the health and satisfaction of a democracy is often seen in its level of turnout. Therefore، understanding of the reason of voting by people، and stimulating factors of political participation، can be helpful for decision making in the political، economic، and social spheres.
This study aims to investigate the determinants of voter turnout in Iran. In this study، the analysis of the conventional regression and spatial econometrics have been used to identify effective factors on voter turnout of the various provinces in presidential elections in 2013.
The results indicate that among the various factors، unemployment and political- secure factors have had a negative impact، and the amount of the reformist candidates’ votes has had a positive effect on voter turnout. Spatial analysis also shows that there is no significant dependence between rates of voters’ participation.
خلاصه ماشینی:
در این مطالعه ، تحلیل های رگرسیونی معمولی و اقتصادسنجی فضایی برای شناسایی عوامل مؤثر بر نرخ های مشارکت استان های مختلف در انتخابات ریاست جمهوری سال ١٣٩٢، به کار گرفته شده اند.
در این مطالعه از داده های مقطعی در سطح استان های مختلف کشور برای بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت رأیدهندگان در انتخابات ریاست جمهوری سال ١٣٩٢ و همچنین تأثیر عامل مکان بر این موضوع ، استفاده شده است .
در این مطالعه با استفاده از الگوهای اقتصادسنجی معمولی یک مدل لگاریتمی برای بررسی میزان تأثیرگذاری عوامل مختلف بر میزان مشارکت مردم در هشتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران برحسب استان های مختلف برآورد شده است .
در پژوهش حاضر علاوه بر به کارگیری روش های اقتصادسنجی معمول برای تعیین متغیرهای توضیحی بر رفتار رأیدهندگان در انتخابات ریاست جمهوری، از روش های اقتصادسنجی فضایی نیز برای بررسی تأثیر عامل مکان بر میزان مشارکت استفاده شده است که این روش پیش از این در مطالعات داخلی مرتبط با این حوزه به کار گرفته نشده است .
٤. یافته های پژوهش در جدول ١ نتایج مدل رگرسیونی با روش حداقل مربعات معمولی برای تمامی متغیرهای توضیحی در نظر گرفته شده است ؛ تنها دو عامل متغیر دامی نشان دهنده عوامل سیاسی ـ امنیتی و نرخ بیکاری با سطح اطمینان بالا از نظر آماری معنادار هستند و پس از این دو عامل درصد آرای کاندیدای برنده با سطح اطمینان پایین تر قابلیت توضیح دهندگی را دارد.