چکیده:
در تحقیقات نشان داده شده ا ست که نیمرخ فیزیولوژی بازیکنان در پست های مختلف بازی متفاوت است این مطالعه با هدف کسب آگاهی از میزان تطابق ویژگی های فیزیولوژیکی دفاع ها و هافبک ها د رتیم های باشگاهی لیگ برتر ایران با نیازهای فیزیولوژیکی مربوط به پست بازی آنان انجام شد به همین منظور 56 نفر از بازیکنان لیگ برتر کشور به چهار پست دفاع وسط دفاع کنار هافبک وسط و هافبک کنار (7 نفر در هر پست) تفکیک شده و فعالیت های بدنی آنان (ایستادن ، راه رفتن، جاگینگ (راه رفتن سریع) ، دویدن و دویدن نزدیک به بیشینه ) در زمان های صرف شده اندازه گیری شد تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد میانگین زمان راه رفتن دفاع های کنار ووسط به وط معنی داری بیشتر اززمان راه رفتن هابک های وسط و کنار است ماینگین زمان دویدن باس رعت کم دفاع وسط است میانگین زمان دویدن نزدیک به بیشینه با بیشترین سرعت در هافبک های کنار به طور معنی داری بیشتر زا زمان دفاع های وسط و هافبک های وسط است با توجه به یافته های تحقیق حاضر چنین نتیجه گیری می شود که بازیکنان کناری (دفاع های کنار و هافبک های کنار) دارای توان هوازی و بی هوازی زیاد هافبک های وسط دارای زمان فعالیت جاگینگ زیاد و دفاع های وسط دارای توان بی هوازی و تجزیه زیادی هستند پیشنهد می شود که مربیان ضمن در نظر گرفتن برنامه های تمرینی لازم برای افزایش توان هوازی کلیه بازیکنان بخشی از برنامه های تمرینی خود را با توجه به نیازهای ویژه پست بازیکن طراحی و اجرا کنند.
خلاصه ماشینی:
"جدول 1-ماینگین سن و فعالیتهای بدنی بازیکنان در پستهای مختلف (به تصویر صفحه مراجعه شود) بین میزان زمان ایستادن دفاعها و هافبکها در لیگ برتر ایران تفاوت معنیداری در سطح 01/0-(به تصویر صفحه مراجعه شود)وجود دارد به طوری که زمان ایستادن بازیکنان دفاع وسط و هافبک کنار بهطور معنیداری بیشتر از زمان ایستادن در هافبکهای وسط و دفاعهای کنار است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نمودار 2-میانگین زمان راه رفتن فوتبالیستها در دفاع و هافبک در لیگ برتر ایران بین میزان زمان فعالیت جاگینگ در دفاعها در هافبکهای لیگ برتر ایران تفاوت معنیداری در سطح 01/0-(به تصویر صفحه مراجعه شود)وجود دارد،بهطوریکه زمان فعالیت جاگینگ هافبک وسط بهطور معنی داری بیشتر از زمان جاگینگ هافبکهای کنار،دفاعهای کنار و وسط است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نمودار 5-میانگین زمان دویدن نزدیک به بیشینه در دفاعها و هافبکها در لیگ برتر ایران بین سن دفاعها و هافبکهای لیگ برتر ایران تفاوت معنیداری در سطح 01/0-(به تصویر صفحه مراجعه شود)وجود دارد بهطوری که سن دفاعهای وسط،دفاعهای کنار و هافبکهای وسط بهطور معنیداری بیشتر از سن هافبکهای کنار است(نمودار 6).
ریلی(1998)در تحقیقی که بر روی بازیکنان لیگ برتر انجام داد به این نتیجه رسید که دفاعهای وسط بیشترین میزان توان بیهوازی را نسبت به سایر پستها دارند و دوهای سرعتی مدافعان وسط بیشتر از مدافعان کنار است.
با توجه به مباحث یاد شده میتوان به این نتیجه رسید که بیشتر بودن دویدن نزدیک به بیشینه (نشاندهندهء توان بیهوازی)هافبکهای کنار و دفاعهای وسط نسبت به سایر پستها در این تحقیق،به دلیل بیشتر بودن توان بیهوازی هافبکهای کنار و نقش وضعیتی(پست)آنان است که رابط بین خط حمله و دفاع هستند و باید سریع تغییر وضعیت دهند و خود را با تاکتیک جدید تیم هماهنگ سازند."