چکیده:
با آنکه قرآن کتاب هدایت است و امر هدایت مربوط به روح می¬باشد، ولی به سبب دو بعدی بودن زندگی انسان، این کتاب الهی دارای برخی اشارات علمی سودمند برای تغذیه و سلامت جسم نیز میباشد. مطالعه تحلیلی در رویکرد قرآن به خوراکی¬ها نشان می¬دهد که همواره ذکر میوه¬ها در قرآن مقدم بر گوشت¬هاست. به ¬علاوه، ذکر میوه¬ها از فراوانی بیشتری در مقایسه با گوشت¬ها برخوردار است و این تقدم در ذکر و تکرار می¬تواند مشعر به تقدم استفاده از میوه بر گوشت باشد. از بین میوه¬های مختلف یازده میوه به صراحت در قرآن آمده که از این میان خرما با بیست و یکبار تکرار جایگاه ممتازی دارد. الهام از نحوه اهتمام قرآن به میوه¬ها و تنظیم استفاده از آنها از سویی، گامی در جهت بهبود سلامت و تقلیل هزینه¬هاست و از سویی دیگر، حرکت بهطرف سبک زندگی اسلامی و حیات طیبه میباشد.
خلاصه ماشینی:
این کتاب شریف که برای هدایت انسان نازل شده است و قاعدتاً باید به بعدی از وجود انسان بپردازد که مشمول هدایت و ضلالت است؛ یعنی بعد روحانیت و معنویت انسان، اما با این وصف و بدین دلیل که انسان ترکیبی از جسم و روح است، قرآن علاوه بر هدایت معنوی، از اشارات و راهنمای مربوط به جسم و سلامت نیز خالی نیست.
با توجه به اینکه واژه «لحم» (گوشت) در قرآن کریم 12 بار و لغت «فاکهه» و «فواکه» (میوه) 14بار تکرار شده است، میتوان برداشت کرد که از نظر قرآن گوشت و میوه هر دو برای سلامت انسان لازم است، اما مصرف میوه بیشتر مورد توجه است؛ از این رو، در احادیث هم آمده است که شکم خود را [با زیادهروی در خوردن گوشت] گورستان جانوران نکنید (محمدی ریشهری، احادیث پزشکی، 1384: 417).
ذکر درخت خرما و محصول تازهاش ـ رطب ـ در ماجرای متفاوت مریم( و عیسی( علاوه بر بیان معجزه (به بارنشستن درخت خشکیده) دارای حکمتهایی چون یادآوری یک دستور بهداشتی است؛ چرا که خرما محصولی مقوّی و بهترین غذا برای زن زائوست و بر همین اساس در روایات هم بدان تصریح شده است (نجفی خمینی، تفسیر آسان، 1398، 11/ 109).
اطلاق لفظ طعام بر این میوه نشان مىدهد که افزون بر اینكه انجیر میوه است، یک ماده غذایی هم به شمار میآید (حسینى شاه عبدالعظیمى، تفسیر اثناعشری، 1363: 1/ 471) و دیگر اینکه دوایى سبك و خوش خوراك است (طالقانی، پرتوی از قرآن، 1362: 4/ 163) و برای درمان برخی بیماریها مفید است.