چکیده:
باروریهای پزشکی(ART) با تمام تکنیکهای روزآمد خود ناباروری را درمان نموده و به زندگی زوجین نابارور حیاتی دوباره بخشیده است، لکن این درمان عوارض سوئی نیز به دنبال داشته که تبعات ناخوشایند آن به یکباره زندگی آنان را با تهدید روبرو نموده است، به طوری که اکثر رویآورندگان به این تکنیکها با چندقلو زایی مواجه شدند که تداوم این نوع باروری خانواده را با بحرآنهای ناخوشایندی چون مرگ مادر و جنینها یا ابتلای آنان به مشکلات حاد جسمانی روبرو میسازد. متخصصین توانستهاند با ابداع تکنیک کاهش جنین به این مشکلات خاتمه دهند و امروزه با استمداد از این روش به حذف جنین ناقصالخلقه یا کاهش جنینهای اضافی در باروری چندقلویی اقدام مینمایند. کاهش جنین گرچه از مصادیق سقط است اما از نوع مجاز آن، یعنی سقط درمانی است، لکن با رویکردی متفاوت و چالش برانگیز؛ زیرا در سقط درمانی، هدف حذف جنین ناقصالخلقه و یا همه جنینها باهم است، اما در کاهش جنین هدف حذف یک جنین از میان چند جنین است در حالی که همه در یک سطح سلامتاند، لذا لازم است در ارتباط با کاهش جنین این سئوالات بررسی شود: آیا فدا شدن جنینی به نفع جنین دیگر صحیح است؟ آیا حذف جنینهای اضافی ضرورت دارد؟ آیا ابقای جنینها در شرایط خطر از نظر فقهی به صلاح است؟ و مسئله چالش برانگیزتر اینکه کدام جنین باید برای حذف انتخاب شود؟ و کاهش جنین انتخابی مشروعیت دارد؟ در این مقاله ضمن بررسی و پاسخ به سئوالات مذکور، با استناد به مستندات عقلی و نقلی ثابت نمودهایم که کاهش جنین به دلایل پزشکی مشروعیت دارد.
خلاصه ماشینی:
"کــاهش جنــین گرچه از مصادیق سقط است امـا از نـوع مجـاز آن ، یعنـی سـقط درمـانی اسـت ، لکـن بـا رویکــردی متفــاوت و چــالش برانگیــز؛ زیــرا در ســقط درمــانی، هــدف حــذف جنــین ناقص الخلقه و یا همـه جنین هـا بـاهم اسـت ، امـا در کـاهش جنـین هـدف حـذف یـک جنین از میان چند جنین اسـت در حـالی کـه همـه در یـک سـطح سـلامت اند، لـذا لازم است در ارتباط با کاهش جنین ایـن سـئوالات بررسـی شـود: آیـا فـدا شـدن جنینـی بـه نفع جنین دیگر صـحیح اسـت ؟ آیـا حـذف جنین هـای اضـافی ضـرورت دارد؟ آیـا ابقـای جنین هـا در شـرایط خطـر از نظـر فقهـی بــه صـلاح اسـت ؟ و مسـئله چـالش برانگیزتــر اینکه کدام جنین باید بـرای حـذف انتخـاب شـود؟ و کـاهش جنـین انتخـابی مشـروعیت دارد؟ در این مقاله ضمن بررسی و پاسـخ بـه سـئوالات مـذکور، بـا اسـتناد بـه مسـتندات عقلی و نقلی ثابت نموده ایم که کاهش جنین به دلایل پزشکی مشروعیت دارد.
(لاندی، ١٩٨٦: ١٥٦) N 3P1 فقه اسلامی انجام عملیات کاهش را تا هفته ١٦ حاملگی که هنوز جنـین واجـد روح 1 نشده است پذیراسـت ، گرچـه گروهـی از فقهـا حتـی بـا از بـین بـردن نطفـه مخـالف 0 هستند(غزالی، ١٩٩٨: ٨٦) اما اکثر فقهای مذاهب اسـلامی از جملـه مالکیـه و حنبلیـه و D شـافعیه (رملی، ١٢٩٢،ج ٨: ٤٤٣ و زیــدان ، ١٤١٥، ج ٣: ١٢٠) و فقهـای شــیعه همچــون 0 آیت الله گلپایگانی، امام خمینی(ره )، بهجت ، فاضل لنکرانی و مکـارم شـیرازی بـا حـذف 6 جنین (سقط ) قبل از هفته شانزدهم که به دلیل حفظ حیات مادر و بـر اسـاس مسـتندات 0 پزشکی انجام می شود، موافق اند."