چکیده:
این پژوهش به بررسی تاثیر محدودیت های مالی بر سرمایه گذاری در حوزه ی تحقیق و توسعه در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. تحقیق حاضر به لحاظ هدف، یک تحقیق کاربردی است. نمونه آماری 90 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و دوره زمانی پژوهش سال های 1387 تا 1393 می باشد. متغیر محدودیت های مالی به عنوان متغیر مستقل و سرمایه گذاری در حوزه ی تحقیق و توسعه به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شدند. در این مطالعه، با استفاده از روش تجزیه و تحلیل رگرسیونی و نرم افزار EViews به آزمون فرضیه ها پرداخته و روش مورد استفاده برای تخمین مدل، روش داده های تابلویی اثرات ثابت بوده است. نتایج تخمین معادلات نشان داد که رابطه منفی و معناداری بین محدودیت های مالی و هزینه های تحقیق و توسعه برقرار است؛ به عبارت دیگر با افزایش محدودیت های مالی، هزینه های تحقیق و توسعه کاهش می یابد.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به مطالب مطرح شده، مطالعه تاثیر محدودیت های مالی بر سرمایه گذاری در بخش تحقیق و توسعه مسئله تحقیق حاضر میباشد و بنابراین سوال اصلی این تحقیق بدین صورت مطرح می شود که: محدودیتهای مالی چه تاثیری بر سرمایهگذاری در حوزه تحقیق و توسعه در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران دارند؟ 2- پیشینه تحقیق ورامش و همکاران (1393)، در مطالعه ای، رابطه بین حاکمیت شرکتی و جریان های نقدی با هزینه های تحقیق و توسعه در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را مورد بررسی قرار داده اند.
با توجه به فرضیه ها و متغیرهای تحقق، از مدل زیر استفاده می گردد: (4) در مدل بالا: در مدل بالا: : هزینه های شرکت در زمینه تحقیق و توسعه R&D : محدودیت های مالی CH : بازده شرکتSALES CF: جریان وجه نقد : میزان بدهی شرکت DEBT : بازده حقوق صاحبان SI : اندازه شرکتSize : عمر شرکتAge εjt : جزء خطای مدل برای محاسبه محدودیت مالی از فرمول کاپلان و زینگلاس (1997) که توسط تهرانی و حصارزاده (1388) در مدل زیر بومی شده است استفاده می شود: CH=17.
402M/T C: نسبت وجه نقد بر دارایی ها Div: سود تقسیمی بر دارایی ها Lev: نسبت بدهی به دارایی ها B/M: نسبت ارزش دفتری سهام به ارزش بازار سهام شرکت CH: محدودیت مالی 6- نتایج تجربی تحقیق 6-1- آزمون پایایی متغیرها پیش از برآورد تاثیر محدودیت های مالی بر سرمایه گذاری در حوزه تحقیق و توسعه در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، لازم است پایایی تمامی متغیرهای مورد استفاده در تخمین مورد آزمون قرار گیرند، زیرا ناپایایی متغیرها باعث بروز مشکل تخمین رگرسیون کاذب میشود."