چکیده:
زمینه و هدف: از آنجایی که تعهد سازمانی کارکنان، عملکردشان را بهبود می بخشد و به صورت غیرمستقیم موفقیت سازمانی را به همراه خواهد داشت؛ بررسی عوامل موثری که این تعهد را افزایش می یابد، برای سازمان ها از اهمیت زیادی برخوردار است. این مقاله سعی بر آن دارد تا به شناسایی رابطه و میزان تاثیر عدم سکوت سازمانی بر تعهد سازمانی، با میانجی گری عدالت سازمانی بپردازد.
روش شناسی: مهم ترین عوامل و شاخص های موثر بر هریک از متغیرهای (تعهد سازمانی، عدالت سازمانی و عدم سکوت سازمانی) شناسایی شد و در قالب یک پرسشنامه در اختیار نمونه آماری (تعداد نمونه با استفاده از جدول مورگان برابر با 220 نفر برآورد شد) قرار گرفت. روایی و پایایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوایی، روایی عاملی و آلفای کرونباخ بررسی و تایید شد. بر مبنای تحلیل عاملی اکتشافی، تعداد 9 متغیر شناسایی شد که تعداد این متغیرها با الگوی پیشنهادی مطابقت دارد.
یافته ها: با توجه به اینکه مقدار میانگین مجذور خطا در هر دو فرضیه کوچک تر از 1/0، ضرایب معناداری بزرگ تر از 96/1+ و شاخص های نکویی برازش بزرگ تر از 9/0 به دست آمد، هر دو فرضیه تحقیق پذیرفته شد.
نتیجه گیری: مقدار بارعاملی در فرضیه اول، برابر با 72/0 حاصل شد که نشان داد؛ عدم سکوت سازمانی تاثیر مثبت و معناداری به میزان 72 درصد، بر تعهد سازمانی در بانک قوامین دارد. همچنین مقدار بارعاملی در فرضیه دوم برابر با 79/0 به دست آمد که نشان داد؛ عدالت سازمانی به میزان 79 درصد بر تعهد سازمانی در بانک قوامین تاثیر مثبت و معنادار دارد.
خلاصه ماشینی:
ارائة الگوی معادلات ساختاری رابطة عدم سکوت سازمانی بر تعهد سازمانی ، با نقش میانجی عدالت سازمانی در بانک قوامین تاریخ دریافت : ١٣٩٤/١٠/٢٠ تاریخ پذیرش : ١٣٩٥/٠٢/١٠ 3 علی اکبر احمدی ١، احمدرضا اسماعیلی ٢، سعید خزلی از صفحة ٣٥ تا ٦٤ چکیده زمینه و هدف : از آنجایی که تعهد سازمانی کارکنان ، عملکردشان را بهبود می بخشد و به صورت غیرمستقیم موفقیت سازمانی را به همراه خواهد داشت ؛ بررسی عوامل مؤثری کـه ایـن تعهـد را افـزایش مـی یابـد، بـرای سازمان ها از اهمیت زیادی برخوردار است .
بسیاری از کارکنـان گوشـه گیـر و منزوی اند و در عمل تمایلی بـه صـحبت و اظهـار عقیـده ندارنـد و متأسـفانه برخـی مدیران ، این موضوع را ساده می انگارند و بی تمایلی در اظهارنظر کارکنان و مشـارکت نکردن در بحث ها را نوعی رضایت سازمانی مـی پندارنـد؛ در صـورتی کـه بـر اسـاس نظریه های نوین مدیریت ، مشارکت در بحث ها، یکی از رویکردهای مهم توزیع دانـش است و برخورداری از آن ، سازمان را در موقعیت رقابتی قرار می دهد؛ زیرا کارکنـان بـا بیان ایده ها و نظرات نوی خود، به سـازمان در ایجـاد خلاقیـت در تولیـد محصـولات جدید یا ارائه خدمات منحصربه فرد کمک می کنند و به همین نسبت میزان بهـره وری سازمان را ارتقا می دهند؛ بنابراین اغلب سازمان های نوآور، سعی در ترغیب کارکنان به مشارکت در سازمان و کاهش سکوت سازمانی دارند.