چکیده:
موسیقی که طبق اعتقاد حکما، علم تالیف الحان و ادوار و نغمات و هنر بیان احساسات و عواطف و سبب انبساط و انقلاب روح بوده است، در پزشکی و درمان جایگاه ویژهای داشته است. موسیقیدرمانی در پزشکی ایران نیز از جایگاه والایی برخوردار بوده و بسیاری از پزشکان به موسیقی علمی و عملی آشنایی داشته و از ویژگی درمانی موسیقی آگاه بوده و در آثار خود پیرامون آن بحث کرده و از آن به عنوان ابزاری جهت نگاهداشت تندرستی و یا درمان بسیاری از بیماریهای روحی و جسمی سود بردهاند. هدف پژوهش حاضر، بررسی مختصری از کاربرد موسیقیدرمانی در ایران باستان و بخشی از دوران تمدن اسلامی با تکیه بر آرای برخی پزشکان موسیقیدان تا قرن نهم هجری قمری است.
خلاصه ماشینی:
"موسیقیدرمانی در پزشکی ایران نیز از جایگاه والایی برخوردار بوده و بسیاری از پزشکان به موسیقی علمی و عملی آشنایی داشته و از ویژگی درمانی موسیقی آگاه بوده و در آثار خود پیرامون آن بحث کرده و از آن به عنوان ابزاری جهت نگاهداشت تندرستی و یا درمان بسیاری از بیماریهای روحی و جسمی سود برده اند.
الف ـ مروری بر تاریخچه موسیقیدرمانی در همه تمدن های کهن ، موسیقی نه تنها یکی از شاخه های مهم علوم محسوب می شده ، بلکه درباره جنبه های متافیزیکی و ارتباط موسیقی با جسم و روح و روان انسان ها نیز نظرات شگفتی وجود داشته که بخش هایی از آن ها حتی به صورت مکتوب به دست ما رسیده است .
) وی رساله ای فارسی نیز با عنوان رگ شناسی (علم النبض ) دارد که در تاریخ موسیقی ایران جایگاه مهمی دارد و نشان دهنده احاطه وی بر موسیقی و کاربرد آن توسط ابن سینا در پزشکی است .
نتیجه گیری پس از بررسی جایگاه موسیقیدرمانی در پزشکی ایران باستان و نقش و اهمیتی که پزشکان در درمان بسیاری از بیماریهای روانی و جسمی برای آن قائل شده اند، همچنین کاربرد آن در پزشکی ایران دوره اسلامی و آثار به جایمانده از آن دوران ، به نکته حائز اهمیتی برخورد میکنیم که همانا این شاخه از پزشکی از قدیمیترین ادوار تاریخ ، در سرزمین ایران وجود داشته است ."