چکیده:
اختلال اضطراب فراگیر، یکی از اختلالات شایع روانپزشکی میباشد. در سالهای اخیر الگوهای زیادی در تبیین سببشناسی این اختلال پیشنهاد شده که هر کدام از آنها در قالب متغیرهای خود به تبیین این اختلال پرداختهاند. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش تشخیصی نقص در تنظیم هیجانی، ذهن آگاهی و خوددوستداری در زنان مبتلا به این اختلال و افراد عادی بود. بدین منظور 30 نفر (15 زن مبتلا به GAD و 15 زن سالم) بهصورت در دسترس انتخاب و مقیاس 7 سوالی اختلال اضطراب فراگیر (GAD-7)، پرسشنامه تنظیم هیجانی شناختی (CERQ)، مقیاس آگاهی از توجه ذهنآگاهانه (MAAS) و مقیاس خوددوستداری (SCS) را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد که میانگین سرزنش خود و فاجعهآمیزپنداری، جداسازی، و بیش ارزشیابی در زنان دارای اضطراب فراگیر بیشتر از زنان عادی است و میانگین پذیرش، مثبتنگری، شفقت همگانی و ذهنآگاهی و مهربانی با خود در زنان عادی بالاتر از زنان دارای اضطراب فراگیر است. نتایج تحلیل تشخیصی نشان داد که سه متغیر نقص در تنظیم هیجانی، ذهنآگاهی و خوددوستداری میتواند بهعنوان متغیرهای تشخیصی برای ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر عمل نمایند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که سه متغیر فوق میتوانند به درستی دو گروه بیمار و سالم را از یکدیگر متمایزکنند.
Generalized anxiety disorder is a common psychiatric disorder. In recent years، several models have been proposed to explain the etiology of GAD، each of them have explained based on specific variables. The present study aimed to consider the discriminant role of emotion dysregulation، mindfulness، and self-compassion in women with generalized anxiety disorder and normal ones. Therefore، using convenience sampling، 30 subjects (15GAD، 15 normal) were selected. They completed Generalized Anxiety Disorder-7 (GAD-7)، Cognitive Emotion Regulation. Questionnaires (CERQ)، and Mindfulness based Attention Awareness Scale (MAAS)، and Self-Compassion Scales SCS). Results showed that in women with GAD، the mean of self-blame and catastrophizing isolation، and over-identification were higher than normal ones. Also in healthy women، the mean of acceptance، positive-refocusing، common humanity as well as mindfulness and self-compassion were higher than GAD one. Results of discriminant analysis revealed that emotion regulation، mindfulness، and self-compassion could be discriminant variables in the prediction of generalized anxiety disorder. Consequently، these variables could accurately differentiate people with GAD and normal ones.
خلاصه ماشینی:
"درحقیقت ، مدل های زیادی در تبیین سبب شناسی این اخـتلال وجود دارد که هـر کدام ازآن ها علاوه بر تبیین سبب شناسی این 1- Generalized Anxiety Disorder 2- Mayer, Gan, Sik, Ferry-Berger, Linz,& Hen Lekronir 3- Dugas, Gagnon & Ladouceur 4- Wells 5- Borkovec &Reomer 6- Mennin, Heimberg, Turk & Fresco اختلال ، رویکردهای درمانی نیز ارائه داده اند.
همچنین این افراد تجارب درونی و نگرانی ها (ولز،۲۰۰۴) و پاسخ های هیجانی خود (منین و همکاران ، ۲۰۰۵؛ روئمرو همکاران ، ۲۰۰۵)را مورد ارزیابی و قضاوت قرارمی دهند که سطوح پایین هر دو مولفه ذهن آگاهی یعنی کاهش آگاهی به لحظه جاری و نگرش قضاوتمندانه نسبت به تجارب با GAD ارتباط دارد.
جدول (۱) شاخص های جمعیت شناختی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیرو افراد عادی (٣٥=n) متغیر اختلال اضراب فراگیر افراد عادی ۵ ۳ ۲۵-۲۰ ۱۴ ۱۵ ۳۰-۲۵ سن ۳۵-۳۰ ۱۱ ۱۳ ۳ ۴ ۴۰-۳۵ ۰ ۲ ۴۵-۴۰ تحصیلات دیپلم ۶ ۵ لیسانس ۱۸ ۲۰ فوق لیسانس ۷ ۸ دکترا ۴ ۲ شاغل ۱۵ ۱۹ وضعیت اشتغال خانه دار ۲۰ ۱۶ در جدول ۱ شاخص های توصیفی زیرمقیاس های تنظیم هیجانی ، ذهن آگاهی و خوددوست داری در افراد مبتلابه GAD و افراد سالم آورده شده است .
این یافته که تفاوت معناداری در تنظیم هیجانی و ذهن آگاهی در افراد مبتلابه GAD و افراد سالم وجود دارد در راستای نتایج به دست آمده از مطالعه رومرو همکاران (۲۰۰۹) است که نشان داده افراد مبتلابه GAD نسبت به افراد عادی دشواری های بیشتری در تنظیم هیجان و ذهن آگاهی دارند، اگاهی کمتری در لحظه داشته و قضاوت بیشتری می کنند."