چکیده:
آنچه را بر خود میپسندی، بر دیگران هم بپسند.» این گزاره در اخلاق به قاعده زرّین (طلایی) معروف است. به نظر میرسد دشواریهای نظری و کارکردی احتمالی قاعده به عدم وضوح محتوای آن باز میگردد. بررسی و تحلیل مفهومی و گزارهای این قاعده نشان میدهد مولفههای مهم این قاعده که عبارتاند از: «خود»، «دیگری»، «پسندیدن» و مشارالیه «آنچه» هر کدام حاوی دشواریهایی هستند که در آغاز، امکان فهم و عمل به قاعده را با تردید مواجه میکند. تحلیل گزارهای قاعده و نقایص ناظر برآن نیز بهگونهای با مولفه های مذکور پیوند میخورد. نوشتار حاضر با تدقیق در محتوای قاعده نشان میدهد خودگروی، نسبیگرایی فرهنگی، سلایق متفاوت در پسندها و ناپسندها و بیشماری افعال در مواجهه عملی با دیگران، هیچ کدام زیانی به قاعده نمیزند؛ درنتیجه امکان تصور معقول و عمل به قاعده وجود دارد
What you like upon yourself، like upon others." The proposition in Ethics is known Golden Rule(GR). It seems that conceptual and practical difficulties of GR go back to the lack of clarity of its content. Conceptual and propositional analyz of GR shows the important components this Rule as follows: "self"، "other"، "Likes" and "what"(in some versions like above) each contain difficulties that faced with doubt، in the beginning، possible of understand and practice to GR. propositional analysis of Rule and defects pertaining to it are related to components of GR. In this article، we، by focus on GR's content، show that egoism، cultural relativism، different preferences in likes and dislikes and being numerous actions in the practical facing to others، none of them does not hurt to rule. So it might rational conception of it and practice to it.
خلاصه ماشینی:
"در تمامی این دستورالعملهای اخلاقی به نوعی الگو و سنجه رفتار در سطح بین شخصی توصیه شده است؛ به این معنا که در جایی که انجام رفتار خاصی توصیه میشود یا از فلان رفتار ویژه نهی میشود، درواقع میتوان با تعریفی مشخص از آن رفتار خاص دقیقا نوع رفتار را نشان داد؛ برای مثال جملاتی مانند دروغ نگویید، قتل نکنید و دزدی نکنید، همگی در عداد اخلاق محتوایی ناظر بر یک محتوای خاص رفتاری شمرده میشوند؛ ولی در مورد گزارههایی چون قاعده زرین و اصل مقابله به مثل (با دیگران مانند خودشان رفتار کنید) اخلاقی فرمولگرا و صوری (Formal Ethics) توصیه میشود.
اینکه عدهای نسبت به یک قاعده مسئولیت دارند و عدهای دیگر ندارند، چندان موجه به نظر نمیرسد: اولا اصل اینکه گزاره مربوطه یک قاعده است و قاعده همواره عام و شامل است، والا اطلاق قاعده، ملاک و سنجهبودن در مورد آن نادرست است؛ ثانیا ترجیح و ترجح افراد مخاطب این قاعده ترجیحی یا ترجحی است که هیچ مرجح عقلانی ندارد؛ به این معنا که چرا باید بعضیها چنین رفتار کنند و برخی دیگر خیر؟ چه ترجیحی توانایی دارد این تخصیص را ایجاد کند؟ بنابراین مخاطبان قاعده زرین همه افراد را شامل میشود و درواقع نسبت به فاعل اخلاقی سور کلی دارد و درنظرگرفتن سور جزئی برای قاعده درواقع قانونبودن قاعده را مخدوش میکند."