چکیده:
تئوری سیاسی غرب را سنت بر پیشفرض جوامعی با مرزهای معین و مشخص از دیگر جوامع بوده است. به علاوه، بیشتر بر آن بودهاند که امور داخلی، جایگاه هنجاری ویژهای دارند؛ زیرا اصول و آرمانهای هنجاری بنیادین- مانند آزادی و عدالت- را احتمال تحقق در حوزهی داخلی بسیار بیشتر از حوزهی روابط بین دولتها است؛ و تئوریهای غالب روابط بینالملل، بیقانونی در عرصهی روابط بینملل را قائلند. جهانی شدن، همهی این پیش فرضهای سنتی را به چالش میکشد. گسترش جهانی شدن، باعث فشار برای وضع مقررات بینالمللی بیشتر در حوزههای بیشتری از زندگی بینالمللی میشود؛ و تراکم بیشتر هنجارهای بینالمللی در تعداد بیشتری از رژیمهای بینالمللی با کارکردهای متمایز، خطرات ناشی از چندپارگی حقوق بینالملل را تشدید میکند. راهکارهایی برای مشروطیت در عرصهی فراملی اندیشیده شده که همگی ریشه در اندیشههای لیبرال دموکراسی دارند که از ایدئولوژی لیبرالیسم سیاسی مشتق شده است. اکنون احساس همگانی این است که نیازی به پرسش از مبانی این ایدئولوژی نیست. اما این پرسش پیش میآید که آیا لیبرال دموکراسی منتهای آمال آدمیان است و باید نسخهی آن را برای همه جهانیان تجویز نمود؟ آیا نباید از مبانی آن پرسش کرد و بازاندیشی نمود
خلاصه ماشینی:
"Constitutionalism, International Law and Global Governance, Cambridge University Press, 2009, pp.
نخست ، آیا اقتباس مضمون های لیبرال دموکراسی بر مبنای این باور است که این تجربه ی سیاسی تنها شکل ممکن الحصول تجربه ی سیاسی است ؟ دوم آیا سرمایه گذاری قطعی بر تجربه ی سیاسی لیبرال دموکراسی، سلطه ی احتمالی برخی کشورهای قدرتمند را به وجود نمیآورد یا تداوم نمیدهد؟ اگر چنین است آیا این امر به تعمیم نه تنها یک تجربه ی سیاسی بلکه یک فرهنگ غالب نیز منجر نمیشود؟ آیا دیگر مجالی برای تنوع غنی جامعه ی بین المللی باقی میماند؟ آیا چنین تعمیم یک تجربه ی سیاسی خاص ، یک گروه مخالف (معاند) را نمیآفریند؟ آیا این تعمیم منجر به فرهنگ بیاعتنایی به منافع اقلیت ها نمیشود؟ به علاوه ، آیا تعمیم بلامنازع تجربه ی لیبرال دموکراسی، دیگر ویژگیهای حقوق بین الملل کنونی مانند چندپارگی را که بخشی از آن هستند محو میکند؟ این نگرانیها هرچند به محدودیت های ضروری اشاره نمیکنند اما به نظریات سیاسی که بستر ویژگیهای حقوقی(و فرضا غیر جانب دارانه ) مشروطیت است توجه میدهد؛ بنابراین بسیار مهم است شکل های سیاسی غالب ، مورد پرسش قرار گیرند و اعتبار و عمومیت گزاره های آن ها مشخص شود، تا به صورت جهانی اعمال شوند(و در آن وسعت تعمیم یابند) حتی اگر این نظریه ها قاعده های مرکزی ساختار سیاسی غالب باشند.
Constitutionalism, International Law and Global Governance, Cambridge University Press Dupuy, Pierre-Marie, ‘The Constitutional Dimension of the Charter of the United Nations Revisited’, 2009.
J; "Situating the Debate on Global Constitutionalism, International Journal of Constitutional Law, Oxford University Press and New York University School of Law, Vol. 8, No. 3, pp.
J; "Situating the Debate on Global Constitutionalism, International Journal of Constitutional Law, Oxford University Press and New York University School of Law, Vol. 8, No. 3, pp."