چکیده:
مطابق روایات، امام زمان علیهم السلام هنگام ظهور چهره ای جوان دارد که سی تا چهل ساله می نماید در دنیایی که جوانان در تصمیم گیری های کلان جایگاهی ندارند و در سطح پایین تر از آن نیز گاهی کمتر به مشورت گرفته می شوند چگونه است که یک جوان در این سن ، مورد اقبال عمومی قرار خواهد گرفت و حکومت جهانی تشکیل خواهد داد؟ این پرسش در آستانه ظهور و به مجرد رویت سیمای جوان اما عصر علیهم السلامبه شکل پر رنگ تری مطرح می گردد و انکار و تمرد برخی را پی خواهد داشت این تحقیق با روش استفاده از منابع کتابخانه ای و نوشتاری و رویکرد توصیفی - تحلیلی ، پس از اثبات جوانی آن حضرت در هنگامه ظهور با استفاده از روایات و تعیین محدوده سنی ایشان بین سی تاچهل سال، چگونگی این ازمایش را تبیین نموده و با تقسیم مسئله به دو پرسش به ارائه راه کار، جهت برون رفت از آن ها می پردازد برای سوال از توانایی جوان در اداره جهان، باور به وعده الهی ، توجه به سنت الهی امتحان به حجت در سنین مختلف و وجود موارد مشابه توجه به شان و عظمت امام مهدی علیهم السلام و توجه به سن واقعی امام مهدی علیهم السلام را پیشنهاد می دهد و شبهه جوان ماندن امام پس از عمر طولانی را ، از طریق توجه به اطلاع رسانی ها و روایات هشدار دهنده ایمان و باور به قدرت الهی و یاد آوری عهد میثاق در کنار راه کارهای پیشنهاد شده در پرسش نخست ، حل و مرتفع می سازد.
According to Islamic traditions، it is believed that the Imam of the time reaches the emergence of a young about thirty to forty years of age، thus the question arises that in a world that youth have little position in taking important decisions، how a young person under forty years can attract the public and will form a global government? These types of questions will be raised on the eve of the emergence and، upon seeing the young face of Imam Mahdi، stronger form of denial and defiance will happen among some people.
This study examines takes an analytical descriptive approach to the claim of youth age of the Imam when he becomes a leader and uses them to provide a solution for the problem and draws into two questions out of it.
To examine the ability of youth in the governance of the world، solutions to believers can be found in the divine promise، and it can be justified according to the divine traditions، and the proof of different ages of prophets and the like، and according to the status of greatness of Imam and according to the actual biological age of Imam which are all suggestive to remove the doubt about staying young after his long life. In addition to these solutions، also based on previous information communicated and strategies of warning used and the traditions، the belief in the divine power is reminded as the Testament Covenant is also indicated as justifications. This study has no other precedent، other than the issue of religious leadership in childhood.
خلاصه ماشینی:
"نام امام تاریخ ولادت روز/ماه/سال تاریخ امامت روز/ماه/سال سن امامت ماه/سال تاریخ شهادت روز/ماه/سال امام علی( 13/07/23 قبل از هجرت 28/02/11 7/33 21/09/40 امام حسن( 15/09/3 21/09/40 37 28/02/50 امام حسین( 03/08/4 28/02/50 6/45 10/01/61 امام سجاد( 05/08/38 10/01/61 5/22 25/01/95 امام باقر( 03/02/57 25/01/95 38 07/12/114 امام صادق( 17/03/83 07/12/114 8/31 25/10/148 امام کاظم( 07/02/128 25/10/148 8/20 25/07/183 امام رضا( 11/11/148 25/07/183 8/34 30/02/203 امام جواد( 10/09/195 30/02/203 5/8 30/11/220 امام هادی( 15/12/212 30/11/220 11/7 03/07/254 امام حسن عسکری( 08/04/232 03/07/254 3/22 08/03/260 امام زمان( 15/08/255 08/03/260 6/4 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تقسیمبندی مردم در مواجهه با ابتلاء در اخباری که موضعگیری مردم در مقابل امام مهدی( جوان در عصر ظهور گزارش شد، در نقل نعمانی تعابیر «الناس» و «طائفة من الناس» و در نقل طوسی و مقدسی «الناس» و در نقل نجفی و مجلسی «کثیر من الناس» است، شاید با توجه به کاربست واژه «الناس» در فرهنگ روایی شیعه، بتوان ادعا کرد که این انکار در جامعه غیر شیعی و یا گروهی از ایشان مشاهده خواهد شد و در میان شیعیان نمود کمتری خواهد داشت؛ اما در روایت دیگری که امام، این آزمایش را از دشوارترین ابتلاء و امتحانهای عصر ظهور میداند (مقدسی، 1416ق: 69) در کنار واژه «الناس» تعبیر «یخرج إلیهم صاحبهم» و «وهم یحسبونه شیخا کبیرا» دارد که با توجه به واژه «صاحب الزمان» در فرهنگ شیعه و همچنین باور به تولد در قرن سوم و غیبت و طول عمر آن حضرت، شاید با جامعه شیعی تناسب بیشتری داشته باشد؛ پس میتوان به طور کلی گفت که پذیرش این امام به ظاهر جوان برای عدهای چه شیعه چه سنی و چه صاحب هر مسلک دیگر، مشکل خواهد بود زیرا موعود باوران به چند دسته قابل تقسیم هستند: گروه اول مردمی که مسلمان نیستند؛ اما بر اساس باورهای دینی و یا مکتبی خود ،یک رهایی بخش الهی را انتظار میکشند دسته دوم مسلمانان اهلسنت که به خاطر وعدههای قرآن و بشارتهای پیامبر(، منتظر مهدی موعود( هستند و عالمان آنها نیز چند روایت در منابع دینی خود مبنی بر پدیدار شدن مهدی( با شمایلی چهل ساله از نظر گذراندهاند."