چکیده:
بسیاری از سازمان ها مادامی که فشارهای محیطی و رقابتی فشرده آن ها را مجبور نکند به کارآفرینی سازمانی توجه ندارند. به همین علت و با تغییرات پیچیده بازار، فرصت کافی برای نهادینه کردن کارآفرینی سازمانی نداشته و دچار مشکلات پیچیده می شوند. در این پژوهش سعی شده سبک شناسی یازده مرحله ای کاربردی و با کمترین مقاومت سازمانی طرح شده و با استفاده از مورد کاوی مشاهده تحقیقات کتابخانه ای و زیر سیستم های ادیزس به سرمنزل مقصود دست یافت. در مقاله حاضر که به روش تحلیلی- توصیفی قوام یافته است، کارآفرینی به عنوان فرآیندی که در آن غالبا کارآفرینان فعالیت اقتصادی کوچک و جدیدی را به سرمایه گروه خود اضافه کنند، تعریف می شود. توسعه کارآفرینی در بخش هنر به عنوان یکی از راهکارهای اجرایی برای دستیابی به توسعه اقتصادی است که نتیجه آن ایجاد اشتغال، کاهش بیکاری و توسعه اقتصادی در این بخش خواهد بود.
موانع کارآفرینی هنری در ایران و ارایه راهکارهای اثربخش در توسعه کشور و محدودیت های متعددی که برای حرکت به سوی توسعه کارآفرینی در سازمان ها وجود دارد، در این مبحث بررسی شده است. این موانع ناخواسته بوده و اغلب مخرب هستند که سازمان را از ادامه فعالیت کارآفرینانه باز می دارند. نتایج اصلی تحقیق به افزایش سطح فعالیت های کارآفرینانه و توسعه کارآفرینی در یک جامعه هنری اشاره دارد. راهکارهای رفتاری، با هدف ایجاد نگرش، دانش و مهارت و ایجاد تغییر؛ - راهکارهای ساختاری، با هدف ارتقای زیرساخت های دولتی برای توسعه کارآفرینی؛ - راهکارهای زمینه ای، که هدف آن افزایش آگاهی عمومی برای توسعه کارآفرینی در سطوح مختلف جامعه می باشد؛ از دستاورد های دیگر این تحقیق است.
خلاصه ماشینی:
"عواملی که برتغییر کارآفرینی وکمک به تبدیلشدن به سازمان کارآفرین هنری است عبارتند از: در نظر گرفتن نرخ رشد تغییرات هنری که سازمان در آن فعالیت میکند، میزان تعهد مدیران ارشد به ایجاد تغییرات کارآفرینی، موجود بودن منابع لازم و قدرت تغییر رهبران و تجربه به آنها، محل قرارگیری سازمان در دوره عمر سازمان (Adizes,2004 :28)، نبود یک ساختار سازمانی واضح و روشن، برای یک سازمان جوان که بهدنبال پیدا کردن بازار دنج خود میباشد یک مشکل طبیعی است که اگر بدانیم سازمان کجای چرخه عمرش قرار دارد میتوان کمک کرد تا زمان شروع هر مرحله را مشخص نماییم (Adizes, 1996: 3).
عدم شناسایی و استفاده صحیح از منابع انسانی: یکی از فاکتورهای لازم در کارآفرینی منابع انسانی است پس شناخت و توجه به مدیریت صحیح منابع انسانی بسیار مفید خواهد بود که شامل شناسایی- انتخاب- استخدام و پرورش و تربیت نیروی انسانی به منظور نیل به اهداف سازمان میباشد که متاسفانه در آموزشهای کارآفرینی بسیار کم به آن پرداخته میشود و یک ضعف برای ساختار سازمان کارآفرین محسوب خواهد شد.
ﻫﺪف اﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ اﻳﺠﺎد ﺳﻴﺴﺘﻢ خودنگهداری اﺳﺖ که: 1) بهطور ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ و ﻓﺮاواﻛﻨﺸﻲ، ﻣﺸﻜﻼت ﻧﺸﺎﻧﻪای را در ﺳﺎزﻣﺎن ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و ﺣﻞ و ﻓﺼﻞ ﻛﻨﺪ و 2) شورایی ﺗﺸﻜﻴﻞ دﻫﺪ ﺗﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﺣﻞ و ﻓﺼﻞ علتها ﺑﺮ ﺗﻼش ﺗﻐﻴﻴﺮات کارآﻓﺮﻳﻨﻲ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻛﻞ سازمان اﺳﺖ ﻧﻈﺎرﺗﻲ ﻓﻌﺎل داﺷﺘﻪ باشد."