چکیده:
هدف از این پژوهش بررسی وتحلیل نقشهای شش گانه زبانی با تکیه بر پندهای سعدی می باشد که ازحیث تاثیر هر یک از نقش های زبانی در جهت انتقال آموزه های تعلیمی را مورد واکاوی قرار می دهد. روش تحقیق روش توصیفی – اقدام پژوهشی است که هدف آن توصیف شرایط با پدیده های مربوط به نظام آموزشی یا تعلیمی می باشد. نتایج تحقیق حاکی ازاین است که سعدی برآمده از میان مردم وتوده مردم است ومخاطب عام دارد وبیشتر سفارش های او هم از جنبه اخلاقی وتعلیمی صرف برخورددار است. از این جهت با توجه به نقش های شش گانه زبانی (ترغیبی، عاطفی، همدلی، فرازبانی وارجاعی) در ادبیات تعلیمی می توان گفت که ازآنجا که ادبیات تعلیمی سرشار از پندواندرز می باشد و سخن سعدی بر مخاطبان بسیار اثرگذار بوده تاجایی که بسیاری از پندهای سعدی به صورت ضرب المثل درمیان عموم مردم رواج پیدا کرده است. بنابراین می توان گفت که ازمیان نقش های ششگانه زبان، نقش ترغیبی درپندهای سعدی کارکرد بیشتری داشته است.
خلاصه ماشینی:
com چکيده هدف از اين پژوهش بررسي وتحليل نقشهاي شش گانه زباني با تکيه بر پندهاي سعدي مي باشد که ازحيث تاثير هر يک از نقش هاي زباني در جهت انتقال آموزه هاي تعليمي را مورد واکاوي قرار مي دهد.
از اين جهت با توجه به نقش هاي شش گانه زباني (ترغيبي، عاطفي، همدلي، فرازباني وارجاعي) در ادبيات تعليمي مي توان گفت که ازآنجا که ادبيات تعليمي سرشار از پندواندرز مي باشد و سخن سعدي بر مخاطبان بسيار اثرگذار بوده تاجايي که بسياري از پندهاي سعدي به صورت ضرب المثل درميان عموم مردم رواج پيدا کرده است .
يافته ها نشان داد که ارتباط زيادي بين ساحت هاي تربيتي در سند تحول بنيادين آموزش و پرورش و منطق الطير عطار، به عنوان يکي از ارزشمندترين متون اسلامي- عرفاني، وجود دارد و منطق الطير سرشار از مباحثي است که کل وجود انسان را مورد خطاب قرار داده است و تربيت همه جانبه انسان را شامل ميشود و هيچ جنبه اي از وجود انساني را فروگذار نکرده است ؛ پس منبعي اين چنين ارزشمند بايد در بطن فرايند تعليم و تربيت و بالأخص اسناد بنيادي نظام تعليم و تربيت که زمينه ساز تحولي عظيم در کل جامعه است ، گنجانده شود و از رهنمودهاي آن براي پر ثمر نمودن تحولات آموزشي بهره برده شود.
محمد آهي و مريم فيضي درسال ١٣٩٢ درمقاله اي به بررسي (نقش هاي شش گانه زباني در ادبيات تعليمي با تکيه بر يکي از قصايد سنايي)پرداخته اند.
بر اين اساس در ادبيات تعليمي عموما و در قصيده مورد بررسي خصوصا، مؤلفه سوم يعني مخاطب ، محور اصلي فرايند ارتباط به شمار ميرود و از ميان نقش هاي شش گانه زبان (ترغيبي، عاطفي، همدلي، ادبي، فرازباني و ارجاعي) نقش ترغيبي به عنوان نقش عمودي و اصلي و بقيه به عنوان نقش وسيله اي و فرعي محسوب مي گردد.