خلاصه ماشینی:
یکی از خاطراتی که از کار در مجله دارم و از یادم نمیرود، آن است که چگونه با دیدن دستخط استاد سمیعی شگفتزده شدم، و هنوز هم در همان شگفتی ماندهام:چگونه ممکن است بتوان اینقدر ریز و کوچک نوشت؟!
از دلایلی که هنوز من را به کارم (صفحهبندی و صفحهآرایی) وابسته کرده است چالشهایکوچکی است که در این کار وجود دارد: کاراکترهایی که فونتشان نیست و بایدطراحیشان کرد، اشعاری که باید با دقت چیده شوند تا زیبا به نظر آیند، زیرنویسهاییکه آرایششان به هر قیمتی باید عوض شود، جدولهای عریضی که به زحمت در عرضبیست سانت تایپ شده و باید در عرض دوازده سانت مجله گنجانده شود، شکلها،نمودارها و طرحهایی که باید از اول طراحی شوند تا قابل چاپ شوند و غیره.
خوشبختانه امثال این مشکلات در نامه فرهنگستان و ویژهنامههایش کم نبود و همینها بودکه کار را در کنار سایر دوستانم برایم بیشتر و بیشتر لذتبخش میکرد.