چکیده:
پارک ها و فضاهای سبز شهری همچون سایر فضاهای شهری، دچار فرسایش شده و نیازمند مرمت می باشند تا خدمات محیط زیستی و اجتماعی آن ها تدوام یابد. امروزه کاهش شاخص های کیفی در فضاهای عمومی شهری از جمله پارک ها، یکی از مشکلاتی است که شهرهای امروز با آن روبه رو هستند، که این امر می تواند تاثیر بسزایی بر کیفیت زندگی، روابط اجتماعی، نشاط و. . . داشته باشد. از این رو مطالعه روی میزان سرزندگی فضاهای شهری به ویژه پارک ها و فضاهای سبز می تواند رویکرد جدیدی در نوع برنامه ریزی برنامه ریزان شهری و اجتماعی در مراودات مردم با شهرها در نظر گیرد، به طوری که در برنامه های آنها می تواند ارتقا سرزندگی این فضاها مدنظر قرار گرفته و رویکرد ارتقای کیفیت محیط زیستی در
شهرها با تاکید بر شاخص سرزندگی شهری ارزیابی شود. ایجاد پارک های شهری به عنوان مکان حضور
اجتماعی مردم یکی از اهداف مهم مدیریت شهری امروز می باشد. حد مطلوب برای دسترسی به
کاربری ها باعث می شود تا کاربری های محلی مانند پارک های محلی، جایگزین پارک های وسیع و منفرد شوند. فضاهای سبز از یک سو موجب بهبود وضعیت زیست محیطی شهرها م شود، و از سوی
دیگر شرایط مناسبی را برای گذران اوقات فراغت شهروندان فراهم می سازد. هدف اصلی این مقاله
تحلیلی بر نقش پارک های شهری در ارتقای کیفیت زندگی شهری، شهر ساری است. نتایج تحقیق، بیانگر
آن است که شهروندان ساروی بیشتر به منظور دسترسی به هوای سالم، تفریح خانوادگی، کسب نشاط و
دوری از آلودگی ها و تنگی محیط مسکونی، پیاده روی، رفع خستگی، و گریز از یکنواختی زندگی به
پارکهای شهری و پارک های جنگلی سواحل روی می آورند با توجه به موضوع تحقیق، حوزه مطالعاتی و مسایل آن، برای تکمیل اطلاعات مورد نیاز پژوهش حاضر، ترکیبی از روش های اسنادی- تحلیلی استفاده شده است. اطلاعات مورد نیاز در بخش مطالعات کتابخانه ای بیشتر از منابع مدون و معتبر اخذ شده
و در بخش جمع آوری نظر ساکنان نواحی مختلف شهر ساری، روند تحقیق به صورت میدانی صورت
گرفته و به تحلیل نهایی موجود منتهی شده است.