چکیده:
اهداف سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است. با افزایش جمعیت سالمندان، توجه به مسائل و نیازهای این مرحله، خصوصا سالمندان ساکن آسایشگاهها ضروری به نظر میرسد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان گروهی مرور زندگی بر بهزیستی روانشناختی و امید به زندگی زنان سالمند ساکن شهر اردبیل صورت گرفت.
مواد و روش ها مطالعه حاضر نیمهآزمایشی، با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی زنان سالمند ساکن آسایشگاههای شهر اردبیل در سال 1395 تشکیل میدادند. به منظور اجرای این مطالعه، 30 نفر از زنان ساکن این آسایشگاهها که موقعیت ورود به مطالعه را داشتند، بهطور تصادفی ساده انتخاب شدند و به طور مساوی در دو گروه مداخله (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند. برای گردآوری دادهها از مقیاسهای بهزیستی روانشناختی ریف (1989) و امید اشنایدر (1991) استفاده شد. پس از اجرای پیشآزمون، گروهدرمانی مرور زندگی با تاکید بر نظریه اریکسون، به صورت شش جلسه گروهی و به مدت 6 هفته و 1 جلسه (90 دقیقهای) در هفته برای گروه مداخله اجرا شد. برای گروه گواه، هیچ مداخله درمانی صورت نگرفت و در فهرست انتظار ماندند. پس از پایان آموزش، پسآزمون برای هر دو گروه تکرار شد. دادههای حاصل، با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و به کمک نرمافزار spss نسخه 20 تجزیهوتحلیل شدند.
یافته ها نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میانگین نمرات مولفههای خودمختاری، تسلط بر محیط، رشد شخصی، روابط مثبت با دیگری، هدف در زندگی و پذیرش خود بین گروههای مداخله و گواه تفاوت معناداری وجود دارد (P<0/01). همچنین نتایج نشان داد که این درمان باعث افزایش امید به زندگی زنان سالمند در گروه مداخله شده است (P<0/05).
نتیجه گیری درمان گروهی مرور زندگی، افزایش بهزیستی روانشناختی و امید به زندگی در سالمندان را به دنبال دارد. از این رو نظر به اهمیت مسئله سالمندی و مسائل روانشناختی آن و با توجه به نتایج این مطالعه، میتوان از این روش درمانی بهعنوان یکی از درمانهای حمایتی و موثر روانشناسان و پزشکان شاغل در حوزه سالمند بهره جست.