چکیده:
نزول وحی و وجود وحی بر اساس نیازی است که نوع بشر به هدایت الهی دارد، تا از یک طرف
به سوی مقصدی که ماورای افق محسوسات و مادیات است، هدایت شود و از طرف دیگر، به نیاز زندگی
اجتماعی او که عبارت است از برخورداری از یک قانون الهی، پاسخ مثبت داده شود.
نفس نیرومند و پاک و صیقلی پیامبر، یکسره « : فلاسفه اسلام در تبیین ماهیت وحی گفته اند
به سوی عالم بالا متوجه می شود و صعود می کند، و بدین وسیله با نزدیکترین مقام جهان غیب (عقل فعّال
جبرئیل) ارتباط برقرار می سازد. در چنین حالی، بدون نیاز به تفکر و ترتیب قیاس، معارف و علوم نبوت
توسط عقل فعال بر قلب صاف و روح قدسی پیامبر افاضه می شود. و از آنجا به حس مشترک و خیال او
انتقال می یابد. و در همین مقام است که فرشته وحی را مشاهده می کند و کلام او را که همان کلام
». خداست می شنود این مقاله وحی را از نظر لغوی و اصطلاحی و از منظر اسلام و دیدگاه مسیحیت و یهودیت مورد بررسی قرار داده است. نتیجه این که نوع وحی ونزول وحی در سه دین اسلام ویهود ومسیحیت با همدیگر متفاوت ومختلف است.
خلاصه ماشینی:
"در این ارتباط ویژه، پروردگار بهطور مستقیم یا بهوسیله فرشته وحی با پیامبر سخن میگوید و علوم، معارف، احکام و دستورات را بر قلب نورانی او القا میکند و به او ماموریت میدهد تا آنها را به مردم ابلاغ کند و در همین حال، خدای سبحان را شناخته و به ماموریت سنگین خود که همان پیامرسانی است آگاهی کامل دارد و از اطمینان و آرامش درونی برخوردار است.
(امینی، 1377: 111) در قرآن نیز فرشته وحی به نام جبرئیل معرفی شده است: «قل من کان عدوا لجبریل فإنه نزله علی قلبک بإذن الله مصدقا لما بین یدیه و هدی و بشری للمؤمنین من کان عدوا لله و ملائکته و رسله و جبریل و میکال فإن الله عدو للکافرین» (بقره:97 - 98)؛ «به آنانکه دشمن جبرئیل هستند بگو: «اوست که قرآن را به فرمان خدا بر قلب تو نازل کرده تا کتابهای آسمانی دیگر را تصدیق کند و برای مؤمنان هدایت و بشارت باشد.
وحی و مصونیت از خطا در اسلام مسلمانان میگویند: حقائقی که در قرآن آمده که حتی الفاظ و عبارات آن از جانب خدا نازل شده و از منبع مصون از خطا یعنی علم الهی سرچشمه گرفته، و حضرت محمد(ص) نیز در تلقی وحی و حفظ و ابلاغ آنها از خطا و نسیان و اشتباه مصون بوده است.
3- مسلمانان میگویند: حقائقی که در قرآن آمده که حتی الفاظ و عبارات آن از جانب خدا نازل شده و از منبع مصون از خطا یعنی علم الهی سرچشمه گرفته، و حضرت محمد(ص) نیز در تلقی وحی و حفظ و ابلاغ آنها از خطا و نسیان و اشتباه مصون بوده است."