چکیده:
برخی از محققان معاصر با استناد به پراکندهگویی در نشانههای ظهور، امکان تطبیق نشانهها بر حوادث رخ داده در زمان صدور احادیث، وقوع برخی از نشانهها، احتمال انطباق نشانهها بر وقایع متعدد و نشانههای عجیب که باور به آن دشوار است، ادعا کردهاند، احادیث پرشمار نشانههای ظهور دچار آسیب جعل شده است؛ امّا گردآوری کامل و جامع احادیث نشانههای ظهور و در کنار هم قرار دادن آن از یکپارچگی و همپوشانی احادیث نسبت به یکدیگر خبر میدهد و تحلیل منصفانه روایات آشکار میسازد، نشانههای ظهور با هیچ یک از حوادث زمان صدور احادیث، شباهتی ندارد و نشانههای وقوع یافته، نشانه نزدیکی ظهورند و نه اصل ظهور و احتمال انطباق با روشی هوشمندانه از سوی ائمّه به قطعیت انطباق تبدیل میشود و نشانههای عجیب را میبایست تنها در بوته امکان قرار داد و باور به آن ضرورتی ندارد
Some contemporary scholars based on logrrea is symptom of emerge posisibility of matching symptom events occuring at the time of assuance of hadihgs occurrence of some the symptoms the chance of compliance of some of the symptoms of multiple events and strange symptoms that belief it is difficul to have claimed populous hadith of symptom of emerge have been damaged by forgery but complete collection hadiths of symptoms of emerge and each other to gether predicate about overlap of hagiths with each other and unveil fairy onalyzation of revayiat shows the signs of emerge is not similar to any of the event on the time and the done signs are shows the emerge is near not elemnt of emerge and posisibility of complicnce with the intelligently way becom certainty of compliance from Aemme and the strang signs only should put as probable possibility and belif on it is not nessesary .
خلاصه ماشینی:
"احتمال انطباق این نشانه بر یکی از خاندان اهلبیت( به نام محمدبن عبدالله که به نفس زکیه شهرت پیدا کرده، وجود دارد؛ زیرا او نیز قیام کرد و ادعای مهدویت نمود و در جنگ با حکومت بنیعباس کشته شد.
اگرچه برخی از نشانههای ظهور چون نشانههای وقوع یافته، 1 و ندای آسمانی، 2 مصادیق یقینی دارند؛ اما داستان گروه دیگری از نشانهها مانند خروج سفیانی، خسف در بیداء، قتل نفس زکیه، خروج یمانی و قیام سیدخراسانی به گونهای بیان شده که میتوانند بر وقایع متعددی انطباق یابند؛ از این رو نشانههای یاد شده کار کرد اول نشانههای ظهور را ندارند.
ج) پیجویی راهی که انطباق احتمالی را به انطباق قطعی تبدیل کند، تنها در نشانه متصل به ظهور کارکرد دارد؛ زیرا شناخت قطعی نشانههایی که با ظهور امام مهدی( فاصله دارد، تنها نویددهنده نزدیکی زمان ظهور است نه اصل ظهور؛ بنابراین در این بحث به دنبال روشی هستیم که احتمال انطباق در نشانههای متصل را به رتبه قطع افزایش دهد.
آیا راهی وجود دارد که احتمال انطباق را در برخی نشانهها مانند چهار نشانه حتمی (غیر از نداء) و قیام سیدخراسانی به درجه قطع رساند؟ پاسخ این پرسش در گرو دقت و تامل در گزارشهای روایی نشانههای ظهور و قیام امام مهدی( است.
آنان از یک سو داستان هر یک از نشانهها را بهگونهای طرح کردهاند که میتواند بیش از یک مصداق داشته و در زمانهای مختلف بر وقایع متعدد قابل انطباق باشد؛ بنابراین کارکرد دوم یعنی یادآوری ظهور و ایجاد امید و انتظار در همه زمانها بهوجود آید و از سوی دیگر مجموعه علائم به همراه قیام تنها یک مصداق داشته باشد که حلقه آخر آن قیام امام عصر( است."